သူကၽြန္မတို.ေရာက္လာတာသိပ္ေတာ.မဆန္းပါ။သူ.မတိုင္ခင္ကခပ္လည္လည္အေဖာ္တစ္ေယာက္ေျကာင္.
ကၽြန္မတို.ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ခဲ.ျကဖူးသည္။ထို.ေျကာင္.လည္းကၽြန္မတို.ကခပ္ရိုးရိုး(ပြင္.ပြင္.လင္းလင္းေျပာ
ရရင္ေတာ.ခပ္အအခပ္ထိုင္းထိုင္းပဲ)လိုခ်င္ခဲ.သည္။ထို.ေျကာင္.လည္းသူကၽြန္မတို.အိမ္ကိုေရာက္လာခဲ.ျခင္း
ပင္။သူ.အေဒၚကေတာ.သူ.တူမကနည္းနည္းေတာ.ရိုးပါတယ္ဟုေျပာျပီးကၽြန္မတို.အိမ္မွာထားခဲ.ျခင္းျဖစ္သည္။
သူ.ပံုစံကိုေျပာျပရရင္အသားခပ္ညိဳညိဳ(တကယ္ေတာ.မဲတဲ.ဘက္ကိုေရာက္ေနပါရဲ.)၊ဆံပင္ကတိုတိုနွင္.ျဖစ္သည္။
သူစကားေျပာလွ်င္နွာေခါင္းသံနည္းနည္းပါသည္။နွာေခါင္းျပားျပားနွင္.တရုတ္မ်က္နာေပါက္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ထံုးစံအတိုင္းဟင္းခ်က္တတ္လားေမးေတာ.ဟုတ္ကဲ.တဲ.။ေကာင္းပါရဲ.။တျခားေတာ.မ်ားမ်ားစားစားမေမးမိ။
နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲေမးေတာ.၀ိုင္းျကည္တဲ.။
သူေရာက္ျပီးပထမေန.မွာပဲဟင္းခ်က္ဖို.ငရုတ္သီး(၆)ေတာင္.စိမ္ျပီးေထာင္းထားခိုင္းခဲ.ကာကၽြန္မနွင္.တျခား
အေဖာ္တစ္ေယာက္ကေစ်း၀ယ္ထြက္ခဲ.သည္။ေစ်းကေမာေမာနွင္.ျပန္ေရာက္ေတာ.ဘာမွအဆင္သင္.မရွိ။
ဘယ္မလဲငရုတ္သီးေမးေတာ.ငရုတ္သီးဆိုတာဘာလဲတဲ.။ဘုရားဘုရား။၂၁ရာစုေခတ္မွာငရုတ္သီးမသိတဲ.
လူရွိေသးတာဘယ္ဟုတ္ပါ.မလဲ။လာခဲ.။ဒါငရုတ္သီးေခၚတယ္။ဟုတ္ကဲ.။ျပန္ေမးလိုက္ပါရဲ.။ဒါဘာေခၚလဲ။စပ္
စပ္ေလမမရဲ.။ဘုရားဘုရား။နွစ္ခါသံုးခါေတာ.ကၽြန္မဘုရားတနိုင္ေသးပါရဲ.။နည္းနည္းျကာလာေတာ.ကၽြန္မ
ေဒါပြလာျပီ။ကၽြန္မကသင္၊သူကလဲစပ္စပ္နွင္.ေျဖ။ေနာက္ေတာ.ေမာေမာနွင္.စိတ္ေလွ်ာ.လိုက္ပါရဲ.။ကဲ၊ထမင္း
အိုးတည္ထား။ပါးပါးကထမင္းရည္အျမဲေသာက္တတ္၍ကၽြန္မတို.အိမ္မွာထမင္းကိုေရခမ္းမခ်က္ျဖစ္။အသားေတြ
ကိုင္ျပီးေတာ.ေမးလိုက္ပါရဲ.။ထမင္းက်က္ျပီလား။ဟုတ္ကဲ.မမ။ေျပာရဦးမယ္။သူကကၽြန္မထက္အသက္ေတာ္ေတာ္
္ျကီးပါသည္။ေတာ္ေတာ္မွ(၁၀)နွစ္ေလာက္ကိုျကီးသည္။သူ.အသက္က(၃၀)ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္းကၽြန္မကို
မမပဲေခၚသည္။ဟင္းခ်က္ရင္းထမင္းအိုးလွန္ျကည္.ေတာ.ထမင္းကေတာ္ေတာ္ေပ်ာ.သည္.အဆင္.ထက္ပိုေနသည္။
သြားပါျပီ။
ထိုေန.မွစ၍.........။
အ၀တ္ေလွ်ာ္ခိုင္းလွ်င္စိတ္ခ်။ဟုတ္ကဲ.မမ။သြားျကည္.လိုက္။စြန္းရင္စြန္းမည္။တစ္ခါတစ္ေလမေျပာင္တတ္။
ေရေနြးအိုးတည္ခိုင္းလွ်င္အပူေလာင္ခ်င္ေလာင္မည္။ဓာတ္ဘူးကေတာ.ကြဲလိုက္တာမွတစ္ပတ္တစ္လံုးနွဳန္း။
စာတစ္လံုးမွမတတ္ေပမဲ.တခ်ိဳ.ေတြေတာ္ေတာ္ေလးကိုမွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတာကၽြန္မေတြ.ဖူးပါသည္။မ၀ိုင္းျကည္
ကေတာ.ဥာဏ္ရည္အဆင္.နိမ္.ရွာသည္။သူ.ကိုဟင္းခ်က္တိုင္းကၽြန္မသင္ေပးသည္။ကၽြန္မကကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္
ေရဟင္းကိုျကိဳက္တတ္၍အိမ္တြင္မျကာမျကာခ်က္တတ္သည္။သူ.ကိုလဲသင္ေပးျဖစ္သည္။မန္က်ီးနွစ္ကေလးကို
ေရေႏြးေလးစိမ္ျပီးဟင္းအိုးဆူလာရင္ထည္.ေနာ္။ခ်ဥ္ေရဟင္းခ်က္တာကိုေသခ်ာျကည္.ျပီးသမီးလဲခ်က္ျကည္.
မယ္မမတဲ.။ေနာက္ရက္မ်ားေတြမွာကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ဟင္းသူျကိဳးစားခ်က္ေပးသည္။မဆိုး။ကၽြန္မတို.ကမ၀ိုင္းျကည္
ေတာ.တိုးတက္လာျပီေပါ.။ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ.ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းခ်က္သည္။ဟုတ္ကဲ.။ေတာ္ေတာ္ေလးခ်ဥ္ေန၍
ေမးလိုက္ေတာ.မန္က်ည္းသီးကိုေရေႏြးေလးစိမ္ျပီးေသေသခ်ာခ်ာကိုထည္.ထားတာတဲ.။
ထမင္းခ်က္ခါနီးတိုင္းဆန္ဘယ္နွစ္လံုးခ်က္ရမလဲမမဟုခပ္တည္တည္ပဲေမးတတ္သည္။ျပီးလွ်င္သူထည္.ခ်င္သေလာက္
ထည္.ခ်က္လိုက္သည္ခ်ည္းသာ။ပထမေတာ.ကၽြန္မတို.သတိမထားမိေသး။တစ္ခါတစ္ေလထမင္းေတြပိုေနတတ္သည္။
ပိုတာကိုသတိမထားမိေပမဲ.၊ထမင္းကုန္သြားတာခဏခဏျဖစ္လာေတာ.နည္းနည္းသံသယျဖစ္လာသည္။မ၀ိုင္းျကည္
ဆန္ကိုဘယ္နွစ္လံုးခ်က္လဲေမးေတာ.မ်က္လံုးျကီးျပဴးျပီးဘာမွမေျဖ။
ကၽြန္မတို.အိမ္တြင္၀ါတြင္းသံုးလလံုးလံုးဆြမ္းကပ္ျဖစ္သည္။ဆြမ္းေလာင္းအသင္းေတြကိုလဲဆန္လွဴတတ္သည္။
ဆြမ္းပတ္တိုင္းနံနက္(၃)နာရီထကာအာရုဏ္ဆြမ္းအမွီဆြမ္းခ်က္ရသည္။မ၀ိုင္းျကည္ကအလြန္အအိပ္ဆတ္သည္။
နွဳိးလိုက္လွ်င္ခ်က္ခ်င္းနိုးတတ္သည္။ဆြမ္းေလာင္းဖို.လမ္းထိပ္ကိုထြက္လွ်င္အေလးဆံုးထမင္းအိုးကိုသူပဲမရသည္။
သူကအင္အားစိုက္သံုးတာမ်ိဳးဆိုျဖစ္သည္။ျပီးေတာ.ေငြေျကးနွင္.ပတ္သတ္လွ်င္လွည္.ျကည္.စရာမလိုေအာင္စိတ္ခ်
ရသည္။ထို.ေျကာင့္........ထို.ေျကာင္.ေတြေျကာင္.ပဲသူအိမ္တြင္ျကာျကာျမဲျခင္းျဖစ္သည္။
တစ္ရက္ေတာ.ကၽြန္မဒလတစ္ဖက္ကမ္းရွိဆရာ.ရိပ္သာသို.သြားဖို.ရွိလာသည္။ေလွစီးသြားရမွာမို.ပါးပါးက
သူ.ကိုအေဖာ္ထည္.ေပးျပီးေသခ်ာမွာလိုက္သည္။မမလက္ကိုေသခ်ာတြဲထားေနာ္။ဟုတ္ကဲ.ဘဘ။ေလွဆိပ္တြင္
ဆရာ.ဇနီးကေစာင္.ျကိဳေနသည္။ေလွအဆင္းျမင္းအတက္တဲ.။မ၀ိုင္းျကည္။လက္ကိုေသခ်ာကိုင္ထားေနာ္။
ဟုတ္ကဲ.မမ။ေလွဆိပ္ကိုေလွကပ္ေတာ.လိွဳင္းကရွိ၍ေလွကမျငိမ္။လူေတြကလဲေလွဆိပ္မွာက်ိတ္က်ိတ္တိုးေနေတာ.
ျဖည္းျဖည္းဆင္းမွပဲ။ဆရာ.အမ်ိဳးသမီးကဆိပ္ကမ္းမွလက္ကိုလွမ္းေပးတာေတြ.ေတာ.ကၽြန္မအားတက္မိျပီးကၽြန္မလက္
ကိုျပန္ေပးျဖစ္သည္။သူ.လက္ကိုအားျပဳျပီးဆင္းရန္စိတ္ကူးရင္းေျခလွမ္းကေလွေပၚကခြာသည္။ကၽြန္မလက္တင္းကနဲ
ျဖစ္ေနတာမို.ျကည္.ေတာ.သူ။သူကေလွေပၚမွကၽြန္မလက္ကိုေကာင္းေကာင္းဆြဲထားသည္။ကၽြန္မမွာေျကာက္ပါသည္
ဆုိမွေလွေပၚမွတန္းလန္္းျကီး။လူကလဲေလွဦးတြင္ေရာက္ေနျပီျဖစ္၍ေလွကအေတာ္ေလးလွဳပ္ေနသည္။သတိ၀င္လာျပီး
လက္ကိုလႊတ္ေပးရန္ေအာ္ေတာ.မမပဲလက္ကိုကိုင္ထားဆိုဟုနွဳတ္ခမ္းစူစူနွင္.ျပန္ေျပာ၍စိတ္ဆိုးရအခက္။အိမ္ျပန္
ေရာက္ေတာ.ပါးပါးကိုတိုင္ေတာ.ပါးပါးကရယ္သည္။
ထိုထိုေပါင္းမ်ားစြာေျကာင္.သူ.ကုိရြာျပန္ပို.ေစခဲ.သည္။သို.ေသာ္ပါးပါးတပည္.တစ္ေယာက္ကသူ.အိမ္တြင္လူလိုေန
ပါသည္။ထမင္းခ်ိဳင္.ေလးပို.ရံုပါဆိုေတာ.သူ.ကိုထိုအိမ္ကိုပို.ခဲ.သည္။သူကရြာကိုမွမျပန္ခ်င္ပဲေလ။ထိုအိမ္ကကုန္စံုဆိုင္ဖြင္.
ထား၍အိမ္မွဆိုင္သို.ထမင္းပို.ရံုေလးပဲဆိုေတာ.သူ.အတြက္အဆင္ေျပမွာပါ။တပတ္ေလာက္ပဲျကာသည္။ထိုအိမ္ကကၽြန္မ
တို.အိမ္ကိုသူ.ကိုျပန္ပို.လာသည္။ဘာေျကာင္.လဲေမးေတာ.ဘဲဥျပဳတ္ခိုင္းတာဘဲဥတစ္ေသတၱာလံုးျပဳတ္ခ်လိုက္၍တဲ.။
ေနာက္ဆံုးေတာ.သူကၽြန္မဆီျပန္ေရာက္လာခဲ.ျပန္သည္။(ေျပာရဦးမယ္.သူ.နာမည္ကိုအိမ္မွာေပးထားတာတလြဲ
၀ိုင္းျကည္တဲ.ေလ)
ကၽြန္မတို.ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ခဲ.ျကဖူးသည္။ထို.ေျကာင္.လည္းကၽြန္မတို.ကခပ္ရိုးရိုး(ပြင္.ပြင္.လင္းလင္းေျပာ
ရရင္ေတာ.ခပ္အအခပ္ထိုင္းထိုင္းပဲ)လိုခ်င္ခဲ.သည္။ထို.ေျကာင္.လည္းသူကၽြန္မတို.အိမ္ကိုေရာက္လာခဲ.ျခင္း
ပင္။သူ.အေဒၚကေတာ.သူ.တူမကနည္းနည္းေတာ.ရိုးပါတယ္ဟုေျပာျပီးကၽြန္မတို.အိမ္မွာထားခဲ.ျခင္းျဖစ္သည္။
သူ.ပံုစံကိုေျပာျပရရင္အသားခပ္ညိဳညိဳ(တကယ္ေတာ.မဲတဲ.ဘက္ကိုေရာက္ေနပါရဲ.)၊ဆံပင္ကတိုတိုနွင္.ျဖစ္သည္။
သူစကားေျပာလွ်င္နွာေခါင္းသံနည္းနည္းပါသည္။နွာေခါင္းျပားျပားနွင္.တရုတ္မ်က္နာေပါက္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ထံုးစံအတိုင္းဟင္းခ်က္တတ္လားေမးေတာ.ဟုတ္ကဲ.တဲ.။ေကာင္းပါရဲ.။တျခားေတာ.မ်ားမ်ားစားစားမေမးမိ။
နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲေမးေတာ.၀ိုင္းျကည္တဲ.။
သူေရာက္ျပီးပထမေန.မွာပဲဟင္းခ်က္ဖို.ငရုတ္သီး(၆)ေတာင္.စိမ္ျပီးေထာင္းထားခိုင္းခဲ.ကာကၽြန္မနွင္.တျခား
အေဖာ္တစ္ေယာက္ကေစ်း၀ယ္ထြက္ခဲ.သည္။ေစ်းကေမာေမာနွင္.ျပန္ေရာက္ေတာ.ဘာမွအဆင္သင္.မရွိ။
ဘယ္မလဲငရုတ္သီးေမးေတာ.ငရုတ္သီးဆိုတာဘာလဲတဲ.။ဘုရားဘုရား။၂၁ရာစုေခတ္မွာငရုတ္သီးမသိတဲ.
လူရွိေသးတာဘယ္ဟုတ္ပါ.မလဲ။လာခဲ.။ဒါငရုတ္သီးေခၚတယ္။ဟုတ္ကဲ.။ျပန္ေမးလိုက္ပါရဲ.။ဒါဘာေခၚလဲ။စပ္
စပ္ေလမမရဲ.။ဘုရားဘုရား။နွစ္ခါသံုးခါေတာ.ကၽြန္မဘုရားတနိုင္ေသးပါရဲ.။နည္းနည္းျကာလာေတာ.ကၽြန္မ
ေဒါပြလာျပီ။ကၽြန္မကသင္၊သူကလဲစပ္စပ္နွင္.ေျဖ။ေနာက္ေတာ.ေမာေမာနွင္.စိတ္ေလွ်ာ.လိုက္ပါရဲ.။ကဲ၊ထမင္း
အိုးတည္ထား။ပါးပါးကထမင္းရည္အျမဲေသာက္တတ္၍ကၽြန္မတို.အိမ္မွာထမင္းကိုေရခမ္းမခ်က္ျဖစ္။အသားေတြ
ကိုင္ျပီးေတာ.ေမးလိုက္ပါရဲ.။ထမင္းက်က္ျပီလား။ဟုတ္ကဲ.မမ။ေျပာရဦးမယ္။သူကကၽြန္မထက္အသက္ေတာ္ေတာ္
္ျကီးပါသည္။ေတာ္ေတာ္မွ(၁၀)နွစ္ေလာက္ကိုျကီးသည္။သူ.အသက္က(၃၀)ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္းကၽြန္မကို
မမပဲေခၚသည္။ဟင္းခ်က္ရင္းထမင္းအိုးလွန္ျကည္.ေတာ.ထမင္းကေတာ္ေတာ္ေပ်ာ.သည္.အဆင္.ထက္ပိုေနသည္။
သြားပါျပီ။
ထိုေန.မွစ၍.........။
အ၀တ္ေလွ်ာ္ခိုင္းလွ်င္စိတ္ခ်။ဟုတ္ကဲ.မမ။သြားျကည္.လိုက္။စြန္းရင္စြန္းမည္။တစ္ခါတစ္ေလမေျပာင္တတ္။
ေရေနြးအိုးတည္ခိုင္းလွ်င္အပူေလာင္ခ်င္ေလာင္မည္။ဓာတ္ဘူးကေတာ.ကြဲလိုက္တာမွတစ္ပတ္တစ္လံုးနွဳန္း။
စာတစ္လံုးမွမတတ္ေပမဲ.တခ်ိဳ.ေတြေတာ္ေတာ္ေလးကိုမွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတာကၽြန္မေတြ.ဖူးပါသည္။မ၀ိုင္းျကည္
ကေတာ.ဥာဏ္ရည္အဆင္.နိမ္.ရွာသည္။သူ.ကိုဟင္းခ်က္တိုင္းကၽြန္မသင္ေပးသည္။ကၽြန္မကကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္
ေရဟင္းကိုျကိဳက္တတ္၍အိမ္တြင္မျကာမျကာခ်က္တတ္သည္။သူ.ကိုလဲသင္ေပးျဖစ္သည္။မန္က်ီးနွစ္ကေလးကို
ေရေႏြးေလးစိမ္ျပီးဟင္းအိုးဆူလာရင္ထည္.ေနာ္။ခ်ဥ္ေရဟင္းခ်က္တာကိုေသခ်ာျကည္.ျပီးသမီးလဲခ်က္ျကည္.
မယ္မမတဲ.။ေနာက္ရက္မ်ားေတြမွာကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ဟင္းသူျကိဳးစားခ်က္ေပးသည္။မဆိုး။ကၽြန္မတို.ကမ၀ိုင္းျကည္
ေတာ.တိုးတက္လာျပီေပါ.။ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ.ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းခ်က္သည္။ဟုတ္ကဲ.။ေတာ္ေတာ္ေလးခ်ဥ္ေန၍
ေမးလိုက္ေတာ.မန္က်ည္းသီးကိုေရေႏြးေလးစိမ္ျပီးေသေသခ်ာခ်ာကိုထည္.ထားတာတဲ.။
ထမင္းခ်က္ခါနီးတိုင္းဆန္ဘယ္နွစ္လံုးခ်က္ရမလဲမမဟုခပ္တည္တည္ပဲေမးတတ္သည္။ျပီးလွ်င္သူထည္.ခ်င္သေလာက္
ထည္.ခ်က္လိုက္သည္ခ်ည္းသာ။ပထမေတာ.ကၽြန္မတို.သတိမထားမိေသး။တစ္ခါတစ္ေလထမင္းေတြပိုေနတတ္သည္။
ပိုတာကိုသတိမထားမိေပမဲ.၊ထမင္းကုန္သြားတာခဏခဏျဖစ္လာေတာ.နည္းနည္းသံသယျဖစ္လာသည္။မ၀ိုင္းျကည္
ဆန္ကိုဘယ္နွစ္လံုးခ်က္လဲေမးေတာ.မ်က္လံုးျကီးျပဴးျပီးဘာမွမေျဖ။
ကၽြန္မတို.အိမ္တြင္၀ါတြင္းသံုးလလံုးလံုးဆြမ္းကပ္ျဖစ္သည္။ဆြမ္းေလာင္းအသင္းေတြကိုလဲဆန္လွဴတတ္သည္။
ဆြမ္းပတ္တိုင္းနံနက္(၃)နာရီထကာအာရုဏ္ဆြမ္းအမွီဆြမ္းခ်က္ရသည္။မ၀ိုင္းျကည္ကအလြန္အအိပ္ဆတ္သည္။
နွဳိးလိုက္လွ်င္ခ်က္ခ်င္းနိုးတတ္သည္။ဆြမ္းေလာင္းဖို.လမ္းထိပ္ကိုထြက္လွ်င္အေလးဆံုးထမင္းအိုးကိုသူပဲမရသည္။
သူကအင္အားစိုက္သံုးတာမ်ိဳးဆိုျဖစ္သည္။ျပီးေတာ.ေငြေျကးနွင္.ပတ္သတ္လွ်င္လွည္.ျကည္.စရာမလိုေအာင္စိတ္ခ်
ရသည္။ထို.ေျကာင့္........ထို.ေျကာင္.ေတြေျကာင္.ပဲသူအိမ္တြင္ျကာျကာျမဲျခင္းျဖစ္သည္။
တစ္ရက္ေတာ.ကၽြန္မဒလတစ္ဖက္ကမ္းရွိဆရာ.ရိပ္သာသို.သြားဖို.ရွိလာသည္။ေလွစီးသြားရမွာမို.ပါးပါးက
သူ.ကိုအေဖာ္ထည္.ေပးျပီးေသခ်ာမွာလိုက္သည္။မမလက္ကိုေသခ်ာတြဲထားေနာ္။ဟုတ္ကဲ.ဘဘ။ေလွဆိပ္တြင္
ဆရာ.ဇနီးကေစာင္.ျကိဳေနသည္။ေလွအဆင္းျမင္းအတက္တဲ.။မ၀ိုင္းျကည္။လက္ကိုေသခ်ာကိုင္ထားေနာ္။
ဟုတ္ကဲ.မမ။ေလွဆိပ္ကိုေလွကပ္ေတာ.လိွဳင္းကရွိ၍ေလွကမျငိမ္။လူေတြကလဲေလွဆိပ္မွာက်ိတ္က်ိတ္တိုးေနေတာ.
ျဖည္းျဖည္းဆင္းမွပဲ။ဆရာ.အမ်ိဳးသမီးကဆိပ္ကမ္းမွလက္ကိုလွမ္းေပးတာေတြ.ေတာ.ကၽြန္မအားတက္မိျပီးကၽြန္မလက္
ကိုျပန္ေပးျဖစ္သည္။သူ.လက္ကိုအားျပဳျပီးဆင္းရန္စိတ္ကူးရင္းေျခလွမ္းကေလွေပၚကခြာသည္။ကၽြန္မလက္တင္းကနဲ
ျဖစ္ေနတာမို.ျကည္.ေတာ.သူ။သူကေလွေပၚမွကၽြန္မလက္ကိုေကာင္းေကာင္းဆြဲထားသည္။ကၽြန္မမွာေျကာက္ပါသည္
ဆုိမွေလွေပၚမွတန္းလန္္းျကီး။လူကလဲေလွဦးတြင္ေရာက္ေနျပီျဖစ္၍ေလွကအေတာ္ေလးလွဳပ္ေနသည္။သတိ၀င္လာျပီး
လက္ကိုလႊတ္ေပးရန္ေအာ္ေတာ.မမပဲလက္ကိုကိုင္ထားဆိုဟုနွဳတ္ခမ္းစူစူနွင္.ျပန္ေျပာ၍စိတ္ဆိုးရအခက္။အိမ္ျပန္
ေရာက္ေတာ.ပါးပါးကိုတိုင္ေတာ.ပါးပါးကရယ္သည္။
ထိုထိုေပါင္းမ်ားစြာေျကာင္.သူ.ကုိရြာျပန္ပို.ေစခဲ.သည္။သို.ေသာ္ပါးပါးတပည္.တစ္ေယာက္ကသူ.အိမ္တြင္လူလိုေန
ပါသည္။ထမင္းခ်ိဳင္.ေလးပို.ရံုပါဆိုေတာ.သူ.ကိုထိုအိမ္ကိုပို.ခဲ.သည္။သူကရြာကိုမွမျပန္ခ်င္ပဲေလ။ထိုအိမ္ကကုန္စံုဆိုင္ဖြင္.
ထား၍အိမ္မွဆိုင္သို.ထမင္းပို.ရံုေလးပဲဆိုေတာ.သူ.အတြက္အဆင္ေျပမွာပါ။တပတ္ေလာက္ပဲျကာသည္။ထိုအိမ္ကကၽြန္မ
တို.အိမ္ကိုသူ.ကိုျပန္ပို.လာသည္။ဘာေျကာင္.လဲေမးေတာ.ဘဲဥျပဳတ္ခိုင္းတာဘဲဥတစ္ေသတၱာလံုးျပဳတ္ခ်လိုက္၍တဲ.။
ေနာက္ဆံုးေတာ.သူကၽြန္မဆီျပန္ေရာက္လာခဲ.ျပန္သည္။(ေျပာရဦးမယ္.သူ.နာမည္ကိုအိမ္မွာေပးထားတာတလြဲ
၀ိုင္းျကည္တဲ.ေလ)
No comments:
Post a Comment
စကားလံုးေလးေတြအတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္