ကၽြန္မေရးတဲ့သူ.ဘ၀လူထုဦးလွ(၂)

သူ.ရဲ့ပထမဆံုးၾကီးပြားေရးလက္ေရြးစင္စာအုပ္နံပါတ္(၁)ကကေလးမ်ားဖတ္ဖို.၊ကိုျပဴးနဲ.မျပံဳးရုပ္ျပစာအုပ္ကေလး
ပါ။ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ကေလးဖတ္စာအုပ္၊ကာတြန္းရုပ္ျပရုပ္ျပသမိုင္းမွာ၊ဒီကိုျပဴးနွင့္မျပံဳးဟာနံပါတ္၁ပထမဆံုးစာ
အုပ္ဖတ္ပါလိမ့္မယ္။ျပီးေတာ့ကာတြန္းဦးဘဂ်မ္းရဲ့ေစတနာ၊ဦးလွရဲ့ေစတနာမ်ားကိုဒီစာအုပ္ကေလးေတြမွာေပၚ
ေပၚလြင္လြင္ေတြ.ရပါတယ္။ကေလးသူငယ္ေတြကိုေပ်ာ္ပါေစ၊စာဖတ္၀ါသနာပါပါေစဆိုျပီး၊သန္.ရွင္းတဲ့အေၾကာင္း
အရာ၊ပညာေပးတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြမ်ိဳးကိုသာေရးဆြဲျပီးထုတ္ေ၀ထားတာပါ။

ၾကီးပြားေရးစာအုပ္လက္ေရြးစင္၂ကေတာ့၊ကၽြန္မဘာသာျပန္တဲ့ျမန္မာျပည္တြင္စစ္ေဆးခဲ့ေသာအမွဳအခင္းမ်ား
စာအုပ္ပါ။ဒီစာအုပ္ဟာအုပ္ေရ၃၀၀၀ကိုခဏနဲ.ကုန္သြားလို.၊(၁၉၃၈)ခုနွစ္ထဲမွာ၊ဒုတိယနွိပ္ျခင္းထပ္ရိုက္ရျပီးဒီ
ဘာသာျပန္စာအုပ္နဲ.ကၽြန္မစာေရးဆရာျဖစ္လာရတာပါ။ဦးလွ(၁၉၃၉)ခုကရိုက္တဲ့ဣႏၵနီရဲ့အကဲျဖတ္စာတမ္းဟာ
ျမန္မာစာေပမွာပထမဆံုးစာေပေ၀ဖန္ေရးစာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ၁၉၃၈ခုနွစ္ကစျပီးလုပ္ခဲ့တဲ့စာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရးဟာ၊ကမၻာစစ္ၾကီးျဖစ္ေနေတာ့ေတာင္ဦးလွကမရပ္နားခဲ့ဘူး။
သူ.သားၾကီးေမာင္စိုး၀င္းအသက္(၃)နွစ္ျပည့္ေတာ့၊လက္ေဆာင္ေပးေတာ့ဆုထူးပန္ေယာက်ၤားစာအုပ္နဲ.ရႊံ.နဲ.
စစ္သား၊ပန္းနွင့္စစ္သားစတဲ့စာအုပ္မ်ားထုတ္ေ၀ခဲ့ပါေသးတယ္။

၁၉၈၄ခုနွစ္ကမႏၱေလးျမိဳ.လယ္ေကာင္ကို၊အၾကီးအက်ယ္ေလာင္ကၽြမ္းေစခဲ့တဲ့ဦးက်ားၾကီး၀င္းကစခဲ့တဲ့မီးၾကီးမွာ
ၾကီးပြားေရးစာအုပ္တိုက္ဒီမီးၾကီးထဲအားလံုးပါသြားပါေတာ့တယ္။စာအုပ္ရိုက္တဲ့စက္ေတြရွိတဲ့ရွိတဲ့၊အေဆာက္အ
အံု၊စာအုပ္နဲ.စကၠဴေတြသိုေလွာင္ထားတဲ့ဂိုေဒါင္၊စာအုပ္ခ်ဳပ္ရာ၊စာျဖတ္ရာအေဆာက္အအံုအားလံုးသံုးခုစလံုး
ဂုႏၱန္၀င္းထဲမီးေလာင္ခံရပါတယ္။စေနေန.အလုပ္ဆင္းသြားခ်ိန္မွာေလာင္တဲ့မီးမို.စာအုပ္တစ္အုပ္၊မင္ဘူးတစ္ဘူး
စကၠဴတစ္ရြက္မယူလိုက္နိုင္ပါဘူး။ကၽြန္မတို.မွာရွိတဲ့စာအုုပ္လက္က်န္ေတြ၊ရိုက္ဆဲေဖာင္ေတြ၊ခ်ဳပ္ဆဲစာအုပ္ေတြ
အားလံုးမီးေလာင္သြားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ၾကီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို၂နွစ္ခြဲၾကာရပ္နားထားရျပီး၊ေနာက္မွတဖန္ျပန္စရပါမယ္။

ဦးလွစတင္လုပ္ေဆာင္သြားတဲ့၊ၾကီးပြားေရးစာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရးလုပ္ငန္းဟာ၁၉၃၈ခုနွစ္ကစျပီး၊သူ.တစ္သက္လံုး
လုပ္ေဆာင္သြားခဲ့ျပီးေတာ့၊ကၽြန္မတစ္သက္လံုးလုပ္ေဆာင္သြားမွာျဖစ္တဲ့အျပင္၊ကၽြန္မေသဆံုးေတာ့လည္းက်န္
ရစ္တဲ့သမီးမ်ား၊သားမ်ားကိုမင္းတို.မိဘေတြလုပ္သြားတဲ့ၾကီးပြားေရးစာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရးကို၊မိဘမ်ားကိုင္စြဲသြား
တဲ့ေပၚလစီအတိုင္းဆက္လက္ကိုင္စြဲျပီး၊ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားၾက။ဒီလုပ္ငန္းကစီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖစ္ခ်င္မွ
ျဖစ္မယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မပ်က္စီးေစနဲ.လို.မွာထားရစ္ခဲ့မွာပါ။

ကေန.အထိစာအုပ္အမ်ိဳးေပါင္း၃၀၀ေလာက္ထုတ္ေ၀ျပီးပါျပီ။အဲဒီအထဲကတို.ေပၚလစီနဲ.မကိုက္ညီလွဘဲထုတ္ေ၀
ခဲ့တဲ့စာအုပ္နွစ္အုပ္ေတာ့ရွိတယ္။အဲဒါကေရးသူနွစ္ဦးကိုအားနာလို.၊ရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ေပးလိုက္ရတာ။က်န္တာ
အားလံုးတို.မူနဲ.ခ်ည္းပဲလို.ဦးလွကကၽြန္မကိုေျပာျပဖူးပါတယ္။အဲဒီနွစ္အုပ္ကေတာ့ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ့ကာလီ
ဒါသ(၂)၏ၾကာျခည္သဘာ၀အစစ္(၁၉၄၆)ဆိုတဲ့၊လိင္ပညာေပးစာအုပ္နဲ.၊ဣႏၵနီရဲ့ဖိုးတုတ္ကေလး(၁၉၄၉)ဆိုတဲ့
လူဆိုးဂုဏ္းေနာက္ခံ၀တၳဳပါပဲ။

ကၽြန္မထင္ပါတယ္။လူတစ္ေယာက္အဖို.ပိုက္ဆံရွိမွဳ၊မရွိမွဳကသူ.ဘ၀အတြက္ေတာ္ေတာ္စကားေျပာတယ္လို.။
ဒါေပမယ့္ဦးလွအတြက္ေတာ့ဒီပိုက္ဆံဆိုတဲ့၊အရာ၀တၳဳသာသူမ်ားေတြအေပၚျခယ္လွယ္ေဆာင္လုပ္ေဆာင္သ
ေလာက္၊အျခယ္လွယ္မခံရဘူးလို.ထင္ပါတယ္။ျပီးေတာ့ဒါနဲ.ပတ္သတ္လို.သူကကံေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္
လို.ပဲ ေျပာရပါမယ္။

သူကစာေရးဖို.ပဲ၀ါသနာပါတာ။စာအုပ္ထုတ္ခ်င္တယ္။သတင္းစာ၊ဂ်ာနယ္ထုတ္ခ်င္တယ္။ေရးခ်င္တယ္။အဲဒီသူ
လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္၊သူ၀ါသနာပါတဲ့ဟာကိုပဲသူတစ္သက္လံုး၊လုပ္သြားရပါတယ္။တခ်ိဳ.မ်ားလူကပန္းခ်ီ၀ါသနာပါ
တယ္။ဒါေပမယ့္ရံုးအုပ္စာေရးၾကီးျဖစ္ေနတယ္။တခ်ိဳ.ကတီးခ်င္၊မွဳတ္ခ်င္တယ္။အလုပ္ကေက်ာင္းဆရာ။အဲဒါမ်ိဳး
ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၊ရွိပါတယ္။ဦးလွကဒီအျဖစ္မ်ိဳးကလြတ္တယ္။သူလုပ္ခ်င္ရာကို၁၀တန္းျပီး၊ေက်ာင္းကထြက္
ကတည္းက၊လုပ္သြားတာေသတပန္သက္တစ္ဆံုးပါ။

ျပီးေတာ့ဦးလွကပိုက္ဆံနဲ.ပတ္သတ္လို.၊သူ.မွာသူမ်ားဒုကၡခံရသလိုမခံရဘူးထင္တာပဲ။ဦးလွထုတ္ေ၀ခ်င္တဲ့ၾကီး
ပြားေရးမဂၢဇင္းကို၊ရန္ကုန္ျမဴနီစီပယ္မွာရာျပတ္လုပ္ရင္းထုတ္သြားတယ္။

ဆက္ရန္