Friday, March 28, 2008

အလိမ္၀ိဇၨာေနေအး

ဆရာၾကီးဦးသုခေရးသားတဲ့အလိမ္၀ိဇၨာေနေအး၀တၳဳတိုေလးကိုဒီေန.ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။၀တၳဳတိုေလးေပမဲ့
ေတာ္ေတာ္ေလးရွည္ေနတာေၾကာင့္အပိုင္းေလးေတြခြဲျပီးေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ကၽြန္မအင္မတန္နွစ္သက္တဲ့
အတြက္၊စာဖတ္သူေတြလည္းနွစ္သက္ၾကလိမ့္မယ္လို.ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။)

၀တၳဳတစ္ပုဒ္၊စာတစ္အုပ္မွာယုတၱိသဘာ၀၊စရိုက္သဘာ၀တိက်ျပည့္စံုလာသည့္အခါ၊မူလစာေရးသူကစိတ္ကူးယဥ္
ဖန္ဆင္း၍အသက္သြင္းေပးလိုက္သည့္ဇာတ္ေကာင္သည္၊တကယ့္သက္ရွိထင္ရွား၊ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သလား
ဟုထင္မွတ္ယူစြဲေနတတ္ၾကသည္။

နိုင္ငံျခား၀တၳဳတို.၌၊ေရာ္ဘင္ဆင္ကရူးဆိုး၊ရွားေလာ့ဟုမ္း၊ဂ်ိမ္းဘြန္းစသည့္၊ဇာတ္လိုက္မ်ားတကယ္ရွိ၊မရွိျပႆနာ
ေပၚခဲ့ၾကရသလို၊ျမန္မာ၀တၳဳစာေပတို.၌လည္း၊ခံုေတာ္ေမာင္က်ဘမ္း၊စကားေတာင္စား၊စံုေထာက္ဦးစံရွား၊ျမတ္ေလး
ေရႊဓားဗိုလ္တို.၊တကယ္ရွိမရွိ၊ျပႆနာျဖစ္ၾကခဲ့ဖူးသည္။

ယခုမဟာဂီတဆရာၾကီးဦးျပံဳးခ်ိဳေရးသားခဲ့သည့္၊ေနေအးလိမ္နည္းစာအုပ္ကိုလည္း၊ေနေအးဆိုသည့္လူတကယ္ရွိမရွိ၊
စာေရးဆရာကဖန္ဆင္းထားေသာဇာတ္လိုက္ဟုတ္မဟုတ္၊ေျပာဆိုသံမ်ားမၾကာခဏၾကားခဲ့ရသည္။အထူးသျဖင့္ေန
ေအးမွာ၊က်ိဳက္လတ္ျမိဳ.သားဟုတစ္စြန္းတစ္စၾကားသူတို.က၊ကၽြန္ေတာ့ကိုေမးျမန္းခဲ့ဖူးပါသည္။

စာအေရးေကာင္း၍တကယ္ရွိသည္ထင္ၾကသလို၊စာအေရးေကာင္း၍လည္းတကယ္ရွိခဲ့တာမဟုတ္နိုင္ပါဘူးဟူ၍လည္း၊
ထင္တတ္ၾကျပန္သည္။

ကၽြန္ေတာ့္အေနနွင့္ေနေအးကတကယ္ရွိမရွိ၊ေျပာဆိုရမည္ဆိုလွ်င္အကယ္၍မူလေနေအးလိမ္နည္းစာအုပ္ကိုေရးသားခဲ့
သူဆရာၾကီးဦးျပံဳးခ်ိဳကိုယ္တိုင္က၊ေနေအးမွာကၽြနဳ္ပ္၏ညီတစ္၀မ္းကြဲေတာ္စပ္သူျဖစ္ေၾကာင္းဟုစာတစ္ပုိဒ္တည္းေဖာ္
ျပလိုက္ရံုနွင့္၊ျပႆနာေျပလည္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။

မွန္ပါသည္။ေနေအးဆိုသည္မွာတကယ္ရွိခဲ့ရံုမက၊ဆရာၾကီးဦးျပံဳးခ်ိဳ၏ညီတစ္၀မ္းကြဲျဖစ္ပါသည္။လြန္ခဲ့ေသာနွစ္ေပါင္း
ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္၊ခုနစ္ဆယ္နီးပါးက၊ပညာသားပါးပါးလိမ္နည္းမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊က်ိဳက္လတ္ဇာတိလူၾကီးသူမမ်ားက
၀န္ခံၾကပါလိမ့္မည္။ကၽြန္ေတာ္လူလားေျမာက္သည့္အရြယ္ေလာက္တြင္၊ဦးေနေအးတစ္ေယာက္က်ိဳက္လတ္ျမိဳ.မွ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီထင္ပါသည္။ဦးျပံဳးခ်ိဳ၏သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာမခင္ျမင့္၊ကိုလွေမာင္စသည္တို.မွာ၊ကၽြန္ေတာ့္
ထက္ေလးငါးနွစ္ခန္.ၾကီးသူမ်ားျဖစ္၍၊အကၽြမ္းတ၀င္မရွိခဲ့ရေသာ္လည္း၊ဦးျပံဳးခ်ိဳ၏ညီအရင္းေဆးအရင္းေဆးဆရာ
ၾကီးဦးေက်ာ္ဒြန္းဆိုသူ၏သားနွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ။ခ်စ္စံနွင့္ေသာင္းဟန္တို.မွာကၽြန္ေတာ္နွင့္တစ္တန္းတည္းသမား
မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ဟခုထက္တိုင္ဦးျပံဳးခ်ိဳနွင့္ေနေအး၊ဦးေက်ာ္ဒြန္းတို.၏ေဆြမ်ိဳးစမ်ား၊က်ိဳက္လတ္ျမိဳ.မွာရွိေနၾကပါ
လိမ့္ဦးမည္။ကၽြန္ေတာ့ဘြားေအ၊ဦးၾကီး၊ဦးေလးတို.မွာဦးေနေအးနွင့္ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

ေနေအးလိမ္နည္းကိုပထမဆံုးအၾကိမ္သူရိယသတင္းစာတိုက္မွ၊ထုတ္လိုက္သည့္အခါက်ိဳက္လတ္တစ္ျမိဳ.လံုးအံုးအံုး
ၾကြက္ၾကြက္ရယ္ၾက၊ေမာၾကတေသာေသာျဖစ္သည္ကိုေတာ့၊ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းစြာအမွတ္ရေနပါသည္။က်ိဳက္လတ္ျမိဳ.
ေပၚမွာဦးေနေအး၏အလိမ္ကိုမခံရဖူးသူမရွိသေလာက္ျဖစ္ပါသည္ဟုေျပာလွ်င္၊လြန္လြန္းသည္ဟုဆိုၾကမည္လား။မလြန္
ပါခင္ဗ်ားဟုကၽြန္ေတာ္ကေျပာပါမည္။ဘာေၾကာင့္နည္း။ေနေအးလိမ္နည္းစာအုပ္ထြက္လာမွဟာ.ဒီစာအုပ္ထဲတို.ကိုလိမ္
သြားတာမပါေသးပါဘူးကြာဟု၊၀မ္းနည္းပက္လက္ေျပာၾကသူမ်ားအေတာ္မ်ားစြာ၊ထြက္ေပၚလာၾကျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
အလိမ္ခံခဲ့ရစဥ္ပူပူေႏြးေႏြးတုန္းကေဒါသတြက္ျပီးရွက္ခ်င္ရွက္ေနၾကမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊စာတစ္အုပ္၊ေပတစ္အုပ္ထုတ္
လိုက္သည့္အခါမွာေတာ့၊ေနေအး၏အလိမ္ခံလိုက္ရဖူးသည္ကိုပင္ဂုဏ္ယူခ်င္ေနၾကသည္။ထိုအေၾကာင္းကိုေထာက္လွ်င္
ေနေအး၏အလိမ္ခံလိုက္ရဖူးသည္ကိုပင္၊ဂုဏ္ယူခ်င္ေနၾကသည္။ထိုအေၾကာင္းကိုေထာက္လွ်င္ေနေအးလိမ္နည္းစာအုပ္မွာ၊
ဦးေနေအးလိမ္ခဲ့သမွ်အျမိဳ.ျမိဳ.အရြာရြာကိုအပထား၊က်ိဳက္လတ္တစ္ျမိဳ.တည္းကအျဖစ္အပ်က္မ်ားပင္၊အကုန္အစင္မဟုတ္
ေသးေၾကာင္းသိနိုင္ပါသည္။


ဦးေနေအးမွာအသားလတ္လတ္၊အရပ္အေမာင္းေကာင္းေကာင္း၊ဆံပင္မွာအခ်ဳပ္ေထာင္ကို၀င္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ျဖစ္၍၊ဆံရွည္
ျဖစ္လ်က္၊ဆံတိုျဖစ္လ်က္၊ကတံုးျဖစ္လ်က္ရွိသည္ဟုကၽြန္ေတာ့ဘြားေအထံမွသိရပါသည္။စူးရွေသာမ်က္လံုးနွင့္ေစ့စပ္ေသာ
နွဳတ္ခမ္းရွိသည္။အလြန္အကင္းပါးသည္။စကားပရိယာယ္အလြန္ၾကြယ္၀သည္။တစ္ဖက္သားကိုဆြဲေဆာင္နိုင္သည္။ေလာကီ၊
ေလာကုတၱရာ၊ပညာဗဟုသုတတစ္စြန္းတစ္စဆီနွံစပ္သည္။သိုက္သမိုင္း၊အဂၢရိတ္၊ရာဇ၀င္၊ဓာတ္ဗိေႏၵာ၊ပေယာဂ၊ေဗဒင္၊အငး္
အိုင္၊ခါးလွည့္လက္ဖြဲ.၊မႏၱရား၊လက္မွဳပညာဆိုလွ်င္ပန္းတိမ္၊ပန္းပဲ၊သံျဖဴ၊သစ္သားရုပ္ထု၊ေရႊရည္စိမ္၊နာရီျပင္၊ေလာကဓာတ္
အေျခခံ၊အေသးစားစက္မွဳလက္မွဳစသည္တို.ကိုတီးမိေခါက္မိရွိသည္။ထိုပညာကေလးမ်ားကိုအသံုးျပဳလ်က္ထိုေကြ.မွာထို
တက္နွင့္ေလွာ္ျပီး၊ဤေကြ.မွာဤတက္နွင့္ေလွာ္ကာစပ္ဆိုင္ေသာေနရာတြင္လိမ္သြားေၾကာင္းသူ.စာအုပ္ကိုဖတ္ရင္းသေဘာ
ေပါက္နိုင္ၾကပါလိမ့္မည္။


ဦးေနေအး၏အေကာင္းဆံုးပညာမွာ၊သရုပ္ပိုင္ျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။သူခိုးဘိန္းစားအလစ္သမားဆိုလွ်င္မွင္ေမာင္းရုပ္ရည္အ
ေျပာအဆိုအလွဳပ္အရွားကအစ၊အထိတ္တလန္.မ်က္နွာပ်က္ေနပံု၊သတၱိေၾကာင္ပံု၊အေျပာအဆိုေလယူေလသိမ္းကအစ၊တုန္
လွဳပ္ေခ်ာက္ခ်ားေအာက္က်၊ေနာက္က်ေနပံုတို.ကသဘာ၀က်နိုင္သေလာက္၊ရေသ့ရဟန္းဆိုလွ်င္ျမင္လိုက္သည္နွင့္ထိုင္၍၊
ဦးခ်ကန္ေတာ့ခ်င္ေလာက္ေအာင္၊သမဏသာရုပၸျပည့္စံုၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိသည္။မင္းညီမင္းသားအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္သည့္အခါ
ေရႊလင္ပန္းနွင့္အခ်င္းေဆးခဲ့ရေသာ၊တကယ့္မဟာဆီမဟာေသြးကဲ့သို.ေရႊဘံုနိဒါန္းပါက်င့္၀တ္သိကၡာအသံုးအနွဳန္း၊ေ၀ါဟာ
ရအဆိုအမိန္.နွင့္ေနပံုထိုင္ပံု။ေလယူေလသိမ္းကအစပိရိလွသည္။ဤေနရာတြင္ကၽြန္ေတာ့တင္ျပခ်က္မ်ားမလြန္ေၾကာင္းသာ
ဓကထုတ္ျပလိုက္ခ်င္ပါသည္။


ေနေအးလိမ္နည္းစာအုပ္၌ပါ၀င္ေသာပြဲစားၾကီးသားအဖကိုမင္းသားဟန္ေဆာင္၍လိမ္ျခင္းဟုေခါင္းစဥ္ပါအျဖစ္အပ်က္မွာ
(ကၽြန္ေတာ္ရုပ္ရွင္ရိုက္ခဲ့ေသာနန္းတစ္လိမ္၊ပန္းတစ္လိမ္ဇာတ္ကားတြင္ပါ၀င္ပါသည္)က်ိဳကလတ္ျမိဳ.တြင္မ်က္နွာၾကီးပိုက္
ဆံရွိ၊ဥာဏပညာဗဟုသုတျပည့္၀လွေသာမင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ပြဲစားၾကီးဦးလင္းဆိုသူကိုတက္၍လိမ္ခဲ့ေသာအေၾကာင္းမွန္ျဖစ္ပါ
သည္။ထိုပြဲစားၾကီးဦးလင္းနွင့္သမီးမသန္.တို.မွာကၽြန္ေတာ္တို.အိမ္နွင့္ေနာက္ေဖးခ်င္းဓားလြယ္ခုတ္ျဖစ္၍သူတို.ျခံထဲကမာ
လကာသီးသြားခိုးတိုင္းအၾကိမ္းအေမာင္းခံခဲ့ရသည္ကိုမွတ္မိေနပါေသးသည္။ဦလင္းတို.ေနသည္က၉ျဖတ္လမ္း၊ဦးေနေအးေန
သည္က၄ျဖတ္လမ္း။ဤမွ်ေလာက္နီးစပ္ေနသည့္တစ္ျမိဳ.ထဲသားကိုဦးေနေအးကမင္းညီမင္းသားအျဖစ္လိမ္သြားလိုက္သည္မွာ၊
ဦးလင္းကိုယ္တိုင္ဦးေနေအးမွန္းမသိလိုက္။ျမိဳ.သူျမိဳ.သားေတြလည္းမသိလိုက္။ပြဲစားၾကီးဦးလင္းကသမီးမသန္.ကိုမိဖုရားအျဖစ္
ပင္ဆက္လိုက္ေသးသည္။ဤေနရာမ်ိဳးမွာေတာ့ဦးေနေအးကသစၥာရွိသည္။မသန္.ကိုအသိအမွတ္ျပဳ၍လက္ခံပါသည္ဟုသာ
ေျပာ၍ဖခင္ၾကီးကိုမွဲ.တစ္ေပါက္မစြန္းျပန္အပ္ခဲ့သည္။အေရးေတာ္ပံုၾကီးေအာင္ျမင္မွေရႊလက္ဆြဲျပီး၊နန္းသိမ္းပြဲခံယူမည္ဟု
ေျပာသြားသည့္အတြက္ဦးလင္းေရာ၊မသန္.ပါမ်က္ရည္လည္ရြဲရွင္ဘုရင္ေလာင္းနွင့္ခြဲခဲ့ရသည္။
(အက်ယ္ကိုေနေအးလိမ္နည္းစာအုပ္တြင္ၾကည့္ပါ။ဤမွ်အထိပိပိရိရိရွိပါသည္)

လူတိုင္းလူတိုင္းတြင္သူတစ္ပါးကလိမ္လွ်င္ခံရမည့္ေပ်ာ့ကြက္ကေလးမ်ားရွိေနတတ္သည္။ယင္းကိုဦးေနေအးကစီမံကိန္းအ
ေနနွင့္ေန.ရွည္လမ်ားစူးစမ္းျပင္ဆင္တတ္သည္။ယင္းကို(ဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း)သူ.ပညာဟုေခၚဆိုရေပလိမ့္မည္။

လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုလိမ္ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္၊ထိုသူ၏ေပ်ာ့ကြက္ကိုနွိဳက္ရန္ပစၥည္းပစၥယ၊လူသူအျခံအရံစုေဆာင္းသည္။
ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္၊ရပ္ေသးရွိေဆြမ်ိဳးဥာတကာအမည္နာမဇာတ္ေၾကာင္း၊အျပည့္အစံုအားလံုးကိုအခ်ိန္ယူ၍ေလ့လာသည္။အ
ရင္းအနွီးေငြေၾကးအကုန္အက်ခံတတ္သည္။သို.ကလိုစီမံကိန္းခ်၍မွလိမ္တတ္သလား။မဟုတ္ေသးပါ။လတ္တေလာအေျခ
အေနအရ၊တခၤဏုပၸတၱိဥာဏ္နွင့္ထိုင္ရာမထလိမ္သြားနိုင္ေသာ၊အာဇစဇၨန္းလည္းရွိေပသည္။ဥပမာ-အရာရွိၾကီးတစ္ေယာက္
က"ဒီေလာက္နာမည္ၾကီးလွတဲ့ေနေအး၊မင္းငါ့ကိုလိမ္စမ္း"အာဏာျဖင့္ခိုင္းရာတြင္၊"မင္းစိုးရာဇာလဲျဖစ္ျပန္၊လိမ္မယ္မွန္းလဲသိေန
ျပန္ေတာ့၊ဘုရားကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး၊စကားမွဟလို.မထြက္နိုင္ပါဘုရား"ဟုဆိုလွ်င္၊"မရဘူး၊မင္းငါ့ကိုလိမ္ရမယ္"ဟုဇြတ္ေျပာေသာေၾကာင့္၊
"ကဲ..ဒါျဖင့္ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးေျပာရဲဆိုရဲအာ၀ဇၨန္းကေလးရႊင္ေအာင္၊အရက္တစ္ပုလင္းသာ၀ယ္ေပးပါဘုရား"ဆို၍၀ယ္ေပးလာေသာအ
ရက္နွင့္အျမည္းကိုဇိမ္ခံေသာက္ျပီး၊ထသြားေသာအခါအရာရွိၾကီးက"ေဟ့ေကာင္ေနေအး၊ဘယ္လဲဘာရမလဲ၊နင္ငါ့ကိုလိမ္ေလ"ဟုဆို
သည္ကို"အရွင္ဘုရား၊အရက္ကိုလိမ္ေသာက္လို.ကုန္ေတာင္ကုန္သြားပါျပီဘုရား"ဟုလိမ္သြားေသာနည္းမွာတခၤဏုပၸတၱိဥာဏ္မ်ိဳးျဖစ္
ပါလိမ့္မည္။

ဤသို.ေသာအရည္အခ်င္းနွင့္ေနေအးလိမ္နည္းစာအုပ္ေရးသူဆရာၾကီးဦးျပံဳခ်ိဳကိုယ္တိုင္ကို၊သူ.ညီတစ္၀မ္းကြဲဦးေနေအးကလိမ္
သြားပံုမွာ(ဦးျပံဳးခ်ိဳကရွက္၍ခ်န္ထားခဲ့ေလသလား)စာအုပ္ထဲတြင္မပါခဲ့ေပ။ယင္းကိုကၽြန္ေတာ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါမည္။

ဆရာၾကီးဦးျပံဳးခ်ိဳသည၊္ေတဘုမၼာအစခ်ီ၀ိပႆနာဓမၼဂီတၾကီးကိုစာတတ္အေမာ္ဆရာၾကီးအဆူဆူကလက္ခံနိုင္ေလာက္
သည္အထိပညာၾကီးက်ယ္သကဲ့သို.ေဒါသလည္းၾကီးတတ္သည္။သူ၏ညီအစ္ကိုသားခ်င္းတို.သာမက၊ဂီတသင္ယူသူ၊ဇာတ္
ပညာသင္ယူသူတပည့္တပန္းမ်ားကျပန္မေျပာ၀ံ့ေအာင္၊ေၾကာက္ရသည္။စိတ္မထင္လွ်င္သီခ်င္းစာသားအမူအယူလြဲလွ်င္
ဆဲဆိုကန္ေက်ာက္၊နီးရာနွင့္ဆြဲေပါက္တတ္သည္။သို.ေသာ္စိတ္ရင္းကားေကာင္းလွ၏။

တစ္ေန.ဦးျပံဳးခ်ိဳကဦးေနေအးကိုအိမ္ေခၚ၍ဆံုးမစကားေျပာေသာဟူ၏။

"ေဟ့..ေနေအး၊မင္းေၾကာင့္ဒို.ေဆြမ်ိဳးထဲအရွက္ကြဲရသကြာ၊မင့္မလဲအခ်ဳပ္ခံရတာအၾကိမ္ၾကိမ္၊ေထာင္ထဲေရာက္တာအခါခါ၊
လိမ္တယ္၊ညာတယ္ဆိုတာေလာကလဲမေကာင္း၊သံသရာလဲမေကာင္း။သံျဖဴဆရာလုပ္စားဦး၊မင့္ပညာ၊မင့္လက္ရာနဲ့ေကာင္း
ေကာင္းၾကီးေနေလာက္၊စားေလာက္ပါတယ္ကြာ။ငါ့ညီမမိုက္ခ်င္စမ္းပါနဲ."ဟုဆိုလွ်င္ဦးေနေအးကျပံဳးရယ္ရင္း..

"ဟဲဟဲ..ေျပာေတာ့လြယ္တယ္အကိုရာ၊(ဦးေက်ာ္ဒြန္းေရာ၊ဦးေနေအးပါဦးျပံဳးခ်ိဳကိုအစ္ကိုဟုေခၚေလ့ရွိၾကသည္)ကၽြန္ေတာ္က
မလိမ္ခ်င္ပါဘူး။အလိမ္ခံခ်င္တဲ့သူေတြကလိမ္လွည့္ပါ၊လိမ္လွည့္ပါလို.ေခၚေနၾကေတာ့လဲ၊ေနေအးကလိမ္ရျပန္တာေပါ့"

ဤတြင္ဦးျပံဳးခ်ိဳကေဒါသၾကီးလာျပီး...

"ေဟ့ေကာင္-မေအေပး၊နင့္ကိုလာလိမ္လွည့္ပါလို.ဘယ္သူကဖိတ္သလဲ၊ေခြးမသား"

"ဒါေတာ့အကိုပဲစဥ္းစားၾကည့္ေလ၊မေတာ္ေလာဘရွိတဲ့လူတိုင္းကဖတ္ေနတာေပါ့၊ေလာဘရဲ့အေၾကာင္းကို
လဲသိသားပဲ၊ေတဘုမၼာသီခ်င္းထဲေတာင္အစ္ကိုေရးထားေသး။ဟဲ..ဟဲ။"

"ေအာင္မယ္-ေခြးပါးစပ္ကနတ္စကားထြက္လို.၊နင့္ထက္ညံံ့တဲ့လူေတြမွနင္လိမ္လို.ရမွာေပါ့၊နင့္ထက္ေတာ္တဲ့လူနဲ.
ေတြ.ရင္နင္အသတ္ခံရလိမ့္မယ္"

"ဟုတ္ပါတယ္အကို၊လိမ္ကတည္းကကၽြန္ေတာ့ထက္ညံ့တဲ့လူေတြကိုေရြးလိမ္ရတာေပါ့"

"ေအးေအး..မင္းဆင္ေျခနဲ.မင္းေနခ်င္သလိုေန၊ေသခ်င္သလိုေသေပါ့ကြာ၊"ဦးျပံဳးခ်ိဳကလက္ဖက္ရည္ၾကမ္းေသာက္
ေနေသာဦးေနေအးအားဂရုမစိုက္ေတာ့ပဲသကၠလတ္ရင္ဖံုးအက်ီၤကိုထ၀တ္လိုက္သည္။ျပီးေတာ့သားေရၾကိဳးနွင့္ခ်ိတ္
ထားေသာခါးပိုက္ေဆာင္နာရီကိုထုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ထိုေခတ္ကအုန္းပင္တံဆိပ္၊မီးရထားတံဆိပ္ခါးပိုက္ေဆာင္
နာရီမ်ားေခတ္စားလွသည္။ေငြေရာင္ၾကိဳး၊ေရႊၾကိဳး၊သားေရၾကိဳးမ်ားတြင္ခ်ိတ္တတ္ၾကသည္။

"ကဲ..ငါ၀န္ေထာက္မင္းအိမ္ကိုသြားလိုက္ဦးမယ္"

"ခဏ၊ခဏအစ္ကို၊အစ္ကို.နာရီၾကိဳးကေလးျပစမ္း"ဟုဦးေနေအးကေတာင္းလိုက္သည္။

"ဘာလုပ္မလို.လဲ၊မင္းက"

ေျပာသာေျပာ၍ၾကိဳးနွင့္နာရီကိုျဖဳတ္ေပးလိုက္ရသည္။

ဦးေနေအးကနာရီၾကိဳးကိုေသေသခ်ာခ်ာလက္နွင့္ပြတ္သပ္၍ၾကည့္သည္။နွာေခါင္းနွင့္
လည္းနမ္းၾကည့္သည္။ျပီးေတာ့မွရွံဳရွံဳမဲ့မဲ့နွင့္ျပန္ေပးလိုက္ရင္း.........

ဆက္ရန္

6 comments:

  1. ေကာင္းခန္းမွာရပ္ထားတာ..ရက္စက္တယ္ဗ်ာ

    ReplyDelete
  2. ဆက္ေရးဗ်ိဳ႕ ... မအိပ္ခင္ လာ အားေပး သြားပါတယ္ :D

    ReplyDelete
  3. ဆက္ပါဦး။
    ဖတ္ရေကာင္းတယ္။
    ေက်းဇူး။

    ReplyDelete
  4. မေမေရ... ဦးသုခရဲ႕ ၀တၳဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္ ႏိုင္ငံၿခားထြက္ေတာ့
    သယ္ဖို႔အခက္အခဲ ႐ွိလို႔ထားခဲ့ရတာ အခုေတာ့ ေရငတ္တံုး
    ေရသန္႔ဗူးရ ...ဟီး..ဟီး.........ဆက္တင္ဗ်ာ... ေစာင့္ဖတ္မယ္......... Type ရိုက္ရလို႔ လက္နာရင္ ကစိုးထက္ကိုၿပ ပတ္တီးစီးေပးလိမ့္မယ္.....ဟိ...
    ေဆးကေတာ့ Insurance ရွိမွတဲ့္.....ဟိ...

    ReplyDelete
  5. ဦးသုခရဲ႕ မွတ္စုတိုစာအုပ္ေကာရွိလားဗ်ိဳ႔

    ReplyDelete
  6. လာအားေပးတာေက်းဇူးပါဗ်ိဳး၊နာလက္နာတာ
    သိတယ္ဆိုေတာ့..နင္ေဗဒင္ဆရာပဲျဖစ္ရမယ္..
    ေျပာပါဦးဟယ္..ခ်ယ္ဆီးအေျခအေန..ဟီးဟီး

    ReplyDelete

စကားလံုးေလးေတြအတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္