အညာေဒသဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းနံေဘးရွိရြာေလးတစ္ရြာတြင္ျဖစ္သည္။ထိုရြာကေလးကိုစိုးမိုးပိုင္နင္း၊သူၾကီးမင္း၏ခ်စ္လွစြာေသာ
သား၊သားမက္ျဖစ္သူေလးသည္သံုးနွစ္သံုးမိုး၊ဒူလာေသြးသြန္ေရာဂါကို၊နာတာရွည္ခံစားေနရ၏။လယ္ယာေခ်ာင္းမ်ားကိုမလုပ္
ကိုင္နိုင္ရံုမကေတာ့ပဲ။ထမင္းပစ္၊ဟင္းပစ္အထိေရာဂါသည္းလာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။
"ဒုကၡပဲသမီးေရ၊ဒီပံုအတိုင္းဆိုခက္ရခ်ည့္ကြယ္"
"လယ္ယာထဲစာရင္းငွားနဲ.ထားရလို.သီးနွံေတြေလလြင့္တာကတစ္မ်ိဳး၊ေရာဂါကုရတာကတစ္ဖံု။ရင္နွစ္စံုထုထုျပီး
သာငိုခ်င္ပါရဲ့အေဖရယ္"
သားမက္နွင့္လင္သား၏ခံစားမွဳေ၀ဒနာမ်ားကိုၾကည့္ရွဳျပီး၊သားအဖနွစ္ဦးသားမိွဳင္ေတြခ်ေသာကပြားေနၾကရ၏။
"ကဲ..သမီးေရ။အခုမွသတိရတယ္ရြာေျမာက္ပိုင္းကဖိုးစံထြားအိမ္ကိုအာယုဒီဃ၊အဘိဓမၼာေဆးဆရာၾကီးတစ္ဦး
ၾကြလာမယ္လို.သတင္းၾကားတယ္"
"ဟင္..ဟုတ္လား။အေဖ။ဒါျဖင့္လည္းသြားၾကည့္ပါဦးအေဖရဲ့"
အရပ္သူၾကီးခမ်ာ၊သိုက္စာဖတ္ရာနားေထာင္ကာဥစၥာရနိုးနိုး၊ေဆးစာဖတ္ရာနားေထာင္ကာ၊ေရာဂါေပ်ာက္နိုးနိုးဆိုသလို။
သမားေတာ္သတင္းၾကားရရံုမွ်ပင္၊ပင့္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနရကား။ရြာေျမာက္ပိုင္းသို.သုတ္ေျခတင္သြားေလေတာ့၏။
"အဟမ္း..က်ဳပ္နာမည္ကေတာ့အာယုဒီဃဆရာေျပာင္တဲ့ကြဲ.။အထက္ဆိုရင္ေရး၊ဘိတ္(ျမိတ္)၊ထား၀ယ္၊ေအာက္ဆိုရင္
မႏၱေလး၊မံုရြာ၊ကသာ၊ျမစ္ၾကီးနားမွာနာမည္ၾကီးခ်က္ကေတာ့၊အထူးေျပာစရာမရွိ။နဖူးေခ်ာတာၾကည့္။ဦးၾသဘာတပည့္
ကိုးဗ်။"
ဟုတ္၏။ဆရာေျပာင္၏ထူးသည့္ဥပဓိကလြန္စြာရွဳေမာဖြယ္ပင္။မဟာနဖူးေျပာင္၏ေအာက္နားဆီမ်က္လံုးတစ္ဖက္ကား
ကန္းေနသျဖင့္၊မ်က္ကြယ္မွန္အနက္တစ္ခုျဖင့္ကြယ္ထားပံု၊ျမင္သာေအာင္ျပရလွ်င္ပင္လယ္ဓားျမၾကီးေဂ်ာ္နီဒပ္ႏွင့္နင္လား
ငါလား။
"ဆရာရဲ့လက္ေတြ.ပရက္တီကယ္ကားမ်ားလွေပျပီ။ဆရာ့ထံပါးေဆးအိတ္ထမ္းလိုက္ရတာငါးနွစ္၊ေဆး၀ါးပင္ေဆးအဘိဓါန္
ေတြကိုဆည္းပူးရတာသံုးနွစ္၊ေဆးေပးေဆးယူ၊ဓာတ္ကိုင္ရုပ္ကိုင္ဆိုတဲ့ကုထံုးေတြက(၁)နွစ္၊ဆရာၾကီးရဲ့မေဟသီထြ႗္ထား
အတြက္အေႏၱ၀ါသိကအျဖစ္အလုပ္အေကၽြးျပဳတာကနွစ္(၂၀)၊အားလံုးနွစ္(၃၀)နီးပါးဆည္းပူးလာခဲ့တာ။"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ။ဟုတ္ကဲ့ပါ။သားမက္ကေလးအတြက္အားကိုးမိပါရဲ့"
"စိတ္သာခ်၊ဆရာနဲ.ေတြ.ရင္ဇီ၀ကနဲ.ေတြ.ျပီလို.သာမွတ္။ကဲကဲ..အေျပာေတြေလွ်ာ့၊အလုပ္နဲ.သက္ေသျပၾကစို.။
လူနာကုိၾကည့္မယ္ဗ်ား"
ထိုမ်က္စိတစ္ဖက္လပ္၊ဆရာၾကီးေျပာင္သည္လူနာအားဖင္တစ္ျပန္၊ေခါင္းတစ္ျပန္သံုးသပ္ျပီးေနာက္..
"မစိုးရိမ္နဲ.ေတာ့သူၾကီးေရ..မနက္ျဖန္ကစျပီးဓာတ္စာေပးမယ္"
"ေသခ်ာနားေထာင္ၾက။လယ္ပုဇြန္လံုးေလးေကာင္ကိုေျခမခ်ိဳး၊လက္မခ်ိဳးဘဲမီးဖုတ္ျပီးအသင့္ျပင္ထားနွင့္ၾက။
ျပီးေတာ့မရမ္းသီးဆားရည္စိမ္နဲ.လယ္ငါးဇင္ရိုင္းကိုလည္းမေမ့နဲ.။အိမ္ပုန္းရည္းကေလးလည္းအနည္းငယ္ေလာက္
ေဆာင္ထား။ငါမနက္ျဖန္လာျပီးဓာတ္ရိုက္ကုမယ္ဟဲ့။ကဲ..ကဲဆရာၾကြမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္၊အားကိုးပါရဲ့"
သမီးျဖစ္သူကအားနာလို.သာေျပာမိပါရဲ့။သေဘာကေတာ့သိပ္က်ပံုမေပၚေပ။
"အေဖရယ္၊ဆရာသာဆိုတယ္၊မ်က္စိတစ္လံုကမရွိ၊မဂၤလာမရွိဘူးထင္တယ္။သမီးျဖင့္တယ္ျပီး...."
"ဟဲ့..နင္ဘာသိလို.လဲ။လူၾကီးကေတာ္လို.စီစဥ္တာ။ႏြားေရွ.ထြန္ၾကဴးရန္ေကာ။ငါ့သားမက္နဲ.ကံစပ္လို.ေတြ.
တာဘုရားမသလိုပဲဟဲ့"
သူၾကီးကခပ္ရိုးရိုးေဆးဆရာကေလအိုးအိုး။မိုးေလာက္အားကိုးယံုၾကည္စိတ္ခ်ရျပီမဟုတ္လားကြယ္ရို.။
"ၾကြပါဆရာ၊ၾကြပါ"
"ေမွ်ာ္ေတာ္ေဇာနဲ.ေမာမေနၾကနဲ.။ကဲ..ဓာတ္စာေတြအသင့္ျပင္"
အာယုဒီဃအဘိဓမၼာဆရာၾကီးေျပာင္သည္ပထမဆရာၾကီးေျပာင္သည္၊ပထမေန.၌လယ္ပုဇြန္မီးဖုတ္နွင့္၊မရမ္းသီး
ဆားရည္စိမ္ေထာင္းေစျပီး။လူနာကိုေကၽြး၏။စားျပီးနာရီ၀က္ခန္.ၾကာေသာအခါ၊၀မ္းဒလေဟာသြားသည့္အျပင္လူနာ
လည္းအေမာေဖာက္လာေလ၏။
"လုပ္ပါဦးဆရာရယ္။လူနာေမ်ာ့ေနျပီ၊ျဖစ္ပါ့မလားရွင္"
"ကိစၥမရွိပါဘူး။ငါ့စိတ္ငါနိုင္ပါတယ္။အပူအပုပ္ကုန္သြားရင္သက္သာသြားလိမ္.မယ္"
ထိုသို.ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆိုကာေဆးဆရာသတိၱဟန္မာန္အျပည့္ျဖင့္၊ျပန္သြား၏။ဒုတိယေန.တြင္၊လယ္ငါးဇင္ရိုင္းနွင့္အိမ္ပုန္းရည္း
ရည္က်ိဳခ်က္ေစျပီး၊လူနာအားဓာတ္စာေပးရာ၊လူနာမွာေမာရာမွ၊အသက္ရွဴပင္မမွန္ေတာ့ပဲအေျခဆိုးသို.ေရာက္လာသည္။ေနာက္
ဆံုးေန.တြင္လူနာ၏အေျခအေနမွန္ကိုမၾကည့္ရွဴေသးဘဲ၊အာကာသဓာတ္ဖြင့္ေပးရန္ဟုဆိုကာ၊လူနာအားထပ္မံ၍အုန္းစိမ္းရည္
ေျခာက္လံုးခန္.အတင္းတိုက္သည္တြင္၊လူနာမွာမခံနိုင္ေတာ့ပဲ၊လံုးပါးပါးကာစကားေမးမရ၊ေသပြဲ၀င္ရရွာေတာ့၏။ဤသည္တြင္
သူၾကီးသမီးလည္း၊ရင္ဘတ္စီးတီးျပီး၊အသည္းနာနာျဖင့္ငိုခ်င္းခ်ကာ၊ရွိဳက္ၾကီးတငင္ငိုေၾကြးေလေတာ့သည္။
လယ္ပုဇြန္လံုးရယ္မွေျခရွစ္ေခ်ာင္း၊မရမ္းသီးနွင့္ေထာင္း။ေကာင္းေအာင္လို.ေကၽြးရတာကတစ္ခါ။
လယ္ငါးဇင္ရိုင္း၊ပုန္းရည္နွင့္က်ိဳ၊ဇြန္းျမီးတိုနွင့္ေသာက္၊ေပ်ာက္တယ္လို.ေကၽြးရတာကတစ္ခါ။
အမယ္မင္းအုန္းစိမ္းေရရယ္မွေျခာက္ခါ။လူပါေပ်ာက္၊သေဘာက္မဆရာ၊ကာလနာရိတ္ပါတဲ့ေဆး၀ဇၨာ။
ေမာင္ၾကီးငယ္ခ်စ္မေတာ့အျဖစ္ကအသဲ(သည္း)နာ၊ေစာက္ဆရာမ်က္ကန္းလက္တဲ့စမ္းစမ္းသတဲ့ေတာ္။
အမယ္မင္းေဆးေကာင္းလြန္းလို.။ဆံုးပါေပါ့ေမာင္ၾကီးရယ္။အယ့္..အီး..ဟီးဟီး...
ဤသို.လင္အေလာင္းပိုက္ကာၾကဴၾကဴပါေအာင္ဟစ္ေအာ္၍သည္းထန္စြာငိုေၾကြးေနခ်ိန္ကိုေရႊေဆးဆရာမွာ
ဖေနာင့္နွင့္တင္ပါးတစ္သားတည္းက်ေအာင္ေျပးေခ်ျပီတည္း။သူၾကီးသမီး၏စာဆိုနွင့္ငိုေၾကြးသံကို၊အိမ္နီးခ်င္းတို.
ၾကားမိေသာအခါ၊ငိုအားတစ္ခုကိုမျပဳနိုင္ပဲ၊ရယ္အားပိုသန္ၾကျပီး၊ခြက္ထိုးခြက္လန္ေသာေသာညံသံမ်ား၊လႊမ္းျခံဳ
သြားၾကေလသတတ္။
ကိုသတိုးေဆြ
No comments:
Post a Comment
စကားလံုးေလးေတြအတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္