ကၽြန္ေတာ္တို.ငယ္ငယ္ကဆိုအေမအေဖဆိုတာ၊စား၀တ္ေနေရးမေခ်ာင္လည္ျကဘူးဗ်။သားသမီးေျခာက္ေယာက္။
အားလံုးကိုေက်ာင္းထား၊စာသင္ရ၊ျပဳရေတာ့အဲဒါနဲ.ကိုနလန္မထူတာရယ္၊ကေလးပဲေသစာ၊ရွင္စာတတ္ရင္ေတာ္
ေရာေပါ့။အလုပ္ခိုင္းစားတာမဟုတ္ဘူး။အလကားအတန္းေက်ာင္းမ်ားထား၊ထားေနေသးတယ္ဆိုျပီးအျပစ္၀ိုင္းတင္
ျကတာရယ္။အဲဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို.ကိုေက်ာင္းထားရတာနဲ.စီးပြားရွာသမွ်မစုမိေတာ့ပါဘူး။အဲဒီထဲကၽြန္ေတာ္ကငါးပိ
ခ်က္နဲ.စားရမွထမင္းျမိန္တာဆိုေတာ့အေမ့ခမ်ာဘာလုပ္ရေအာင္းေမ့တုန္း။ငါးပိခ်က္၊ငံျပာရည္ခ်က္ေတာင္အစစ္၀ယ္
မခ်က္နိုင္တဲ့အခါငါးပိ၊ငံျပာရည္အတု၊ဆားငန္ျပာရည္ခ်က္၊ခ်က္ေကၽြးတာ။အတို.အျမွပ္ကလားလမ္းတကာ၊ျခံတကာမွာ
လည္ခူးလို.ရတဲ့ဒန္ကၽြဲရြက္ျပဳတ္တို.နဲ.ေပါ့ဗ်ာ။လူကငယ္၊အစားအေသာက္ကမက္ေတာ့ဒါလည္းစားေကာင္းေနတာ
ပါပဲဗ်ာ။
ေနာက္....ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းျပီးလို.အလုပ္၀င္၊နယ္ေတြဘာေတြေျပာင္း။အလုပ္ကခြင့္နဲ.ျပန္လာေတာ့ဘာမွေျပာ
မေနနဲ.။အေမကေတာ့သူ.သားျကီးအတြက္ဆိုငါးပိခ်က္နဲ.အတို.အျမွပ္ေတြခ်က္ေကၽြးေတာ့တာပဲ။အခုဆိုကၽြန္ေတာ့
အသက္ကငါးဆယ္ေက်ာ္၊အေမ့အသက္ကခုနွစ္ဆယ္ေက်ာ္၊အသက္ေတြရလာပါျပီ။အေမ့မွာသားသမီးေတြ၊ရလာ
ေပမယ့္ခုထိခ်က္ရ၊ျပဳတ္ရတုန္း။မီးဖိုေခ်ာင္၀င္ရတုန္းပါပဲ။ကၽြန္ေတာ့ဘ၀တစ္သက္တာမွာအလုပ္ေတြေျပာင္း၊ျမိဳ.
ေတြေျပာင္း၊အရပ္တကာေရာက္၊ဘ၀ေပါင္းစံုက်င္လည္လာခဲ့ရေတာ့၊အစားအေသာက္အေကာင္းအဆိုးေတြ
လည္းစံုေနေအာင္စားခဲ့ရပါျပီ။အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့အေမ့ငါးပိခ်က္က၊အေမကသာသူ.သားမို.ကိုယ္တိုင္လက္နဲ.
ခ်က္ေကၽြးခ်င္တဲ့စိတ္ရွိတာရယ္၊ဘာျဖစ္လို.မွန္းမသိဘူး။ဟိုအရင္....ငယ္စဥ္ကေလာက္ေတာ့စားလို.သိပ္မျမိန္
ေတာ့ဘူးဗ်။
ဆားငံျပာရည္ခ်က္နဲ.ဒန္ကၽြဲရြက္ျပဳတ္တို.နဲ.စားရတုန္းကေတာင္မွမိန္ေသးရဲ.။ခု.....ဘာလို.မျမိန္ရ၊မေကာင္းရတာ
လဲဆိုတာ..ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားေနခဲ့မိပါတယ္။အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကစားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြစားခဲ့ရလို.ခံတြင္း
ကအက်င့္ပ်က္ေနေရာ့သလား။ဒါမွမဟုတ္အေမတို.ကၽြန္ေတာ္တို.ဆိုတာ၊ခုအသက္အရြယ္ေတြရ၊ရလာေလေတာ့
ေဟာဒီလွ်ာ၊အာခံတြင္းကအရသာခံတဲ့အဖုေတြဆိုတာယိုယြင္းပ်က္စီးကုန္လို.မ်ားလားေပါ့။ေနာက္တစ္ခုက...အေမ
ကငါ့သားလာတုန္း၊ငါ့သားျကိဳက္တဲ့ငါးပိခ်က္ငါ့သားအျကိဳက္ခ်က္ေကၽြးလိုက္ဦးမဟဲ့ဆိုတဲ့စိတ္ပဲရွိေတာ့တာရယ္။
တကယ္ခ်က္ရင္ေကာဟိုးအရင္ကလိုေကာင္းေကာင္းခ်က္နိုင္ပါဦးမလား။ေနာက္ျပီးလက္ရွိအေမတို.ရဲ့စီးပြားေရး
အေျခအေနအရ၊အခုခ်က္တဲ့ငါးပိခ်က္ထဲမွာငါးပိေကာင္းေကာင္းသံုးခ်င္မွသံုးနိုင္မွာ။ေနာက္ျပီးထည့္ရမည့္ငရုတ္၊
ျကက္သြန္၊အဓိကဆီျပန္ခ်က္မွာဆိုေတာ့ဆီေပါ့။ဟင္းအိုးထဲဆီသတ္ခါနီးတိုင္း၊ပုလင္းကိုျပန္ျပန္ျကည့္ျပီးမွခ်က္ခ်က္
ေနရေတာ့၊အေမခ်က္ေကၽြးတဲ့ငါးပိခ်က္..ဟိုးအရင္ကလိုေကာင္းနိုင္ပါဦးမတဲ့လား။အစားအေသာက္နဲ.ပတ္သတ္
လာရင္ဇီဇာမေျကာင္ခဲ့ေပမယ၊့္ေကာင္းမေကာင္းကေတာ့သိခဲ့ျပီေပါ့ဗ်ာ။
ခုေခတ္မိန္းမပ်ိဳေတြကသူတို.ရဲ့၊ေဘာ္ဒီကိုထိန္းတဲ့အေနနဲ.၊အစားအေသာက္ေရွာင္က်ဥ္ျကသတဲ့။တခ်ိဳ.မ်ားကိုယ္စား
ခ်င္တာကိုစိတ္အလိုလိုက္ျပီး၊တ၀တျပဲဗိုက္အင့္ေအာင္စားျကျပီးမွ၊ပိန္ေအာင္လို.၊စားျပီးသားအစာေတြကိုေရခ်ိဳးခန္း
အိမ္သာထဲ၀င္၊ပါးစပ္ထဲကအာေခါင္ကိုလက္ညိွဳးနဲ.ထိုးျပီးမွ၊အန္ပစ္ျကတယ္ဆိုပဲ။မနိပ္ေပါင္ဗ်ာ။တခ်ိဳ.ကေတာ့ေရာဂါ
ရွိလည္းျကိဳက္တဲ့အစားအစာမေရွာင္နိုင္ျကပါဘူး။ျဖစ္ခါမွျဖစ္ေရာပဲ။စားမွာပဲ။စားျပီးမွေျဖေဆးရွာေသာက္၊ကိုယ့္ကို
ကိုယ္ေဆးကုျက။ကၽြန္ေတာ္တို.ရပ္ကြက္ထဲကဦးဖိုးေမာင္ျကီးတို.ကေတာ့သူသိပ္ျကိဳက္တဲ့ဒညင္းသီးအလံုငါးဆယ္
ေလာက္ကိုျပဳတ္၊အ၀စားျပီးမွတစ္ခါတည္းေသမင္းေခၚရာေနာက္၊ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္၊လိုက္သြားခဲ့ဖူးေလရဲ့။
စားျပီးသားအစာနဲ.အရသာကိုအသက္နဲ.ကိုလဲသြားခဲ့တာမဟုတ္လား။
ဆက္ရန္
No comments:
Post a Comment
စကားလံုးေလးေတြအတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္