သာသနာကို ဘယ္လိုထိန္းၾကမလဲ
စာသင္တိုက္တစ္ခုျဖစ္ဖို.ဆိုတာ၊မလြယ္လွဘူး။ထလုပ္တိုင္းျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး။အခ်က္အလက္ေတြျပည့္စံုမွကံ-
ဥာဏ္-၀ီရိယေတြကလည္း၊ပါရေသးတယ္။တခ်ိဳ.စိတ္အားသန္လို.ထလုပ္ၾကတာ။လုပ္တိုင္းမေအာင္ျမင္ၾကဘူး။
အေရးၾကီးဆံုးအခ်က္ေတြကေတာ့...
(၁)စာခ်ဘုန္းၾကီးေကာင္းေကာင္းရွိရမယ္။
(၂)ေနစရာေက်ာင္းအသင့္အတင့္ရွိရမယ္။
(၃)ေရ-မီးျပည့္စံုရမယ္။
(၄)ေဂါစရဂါမ္(ဆြမ္းခံရြာ)နွင့္သြားလာေရးအဆင္ေျပရမယ္။
(၅)စား၀တ္ေနေရး၊သိပ္မဆင္းရဲ၊သိပ္လည္းမခ်မ္းမသာျဖစ္ရမယ္။
ဒါဆိုရင္အေျခခံလံုေလာက္သေလာက္ရွိသြားျပီ၊ဆက္လက္ၾကိဳးစားဖို.ပဲ၊အေျခခံေတြျပည့္စံုေနေပမယ့္အလုပ္
မလုပ္ဘဲ၊ေနလို.လည္းမျဖစ္ဘူး။တစ္ျဖိဳးတည္း-တစ္ေျဖာင့္တည္းေနလို.လည္းမျဖစ္ဘူး။တစ္ျဖိဳးတည္း-တစ္
ေျဖာင့္တည္းဇြဲ၊လံု.လသန္ရမယ္။ဒါဆိုရင္ေအာင္ျမင္နိုင္ပါေစ။
တပည့္ကိုဆရာကေလွ်ာ့မေပးနိုင္
စာသင္တိုက္တည္ေထာင္အုပ္ခ်ဳပ္အလုပ္လုပ္ရတယ္ဆိုတာ၊လြယ္ကူတဲ့ကိစၥတစ္ခုမွ်မပါနိုင္ဘူး။ဒီမွာကံအားေလ်ာ္
စြာျဖစ္တဲ့ေနရာမို.ေလွ်ာ့မေပးနိုင္ဘူး။အားလံုးထေျမာက္ေအာင္ျမင္လာျပီ။ေနာက္ေရာက္တဲ့ကိုယ္ေတာ္ေတြက
အရင္ကိုယ္ေတာ္ေတြကို၊မမီခ်င္ဘူး။ေကာင္းေကာင္းမေနရင္ေတာ့၊ထုတ္ပစ္ရမွာပဲ။တပည့္ကိုထုတ္ပစ္ရမွာပဲ။
တပည့္ကိုမထုတ္ရဲဘူးဆိုတာဆရာကေၾကာက္ရြံ.ေနလို.ပဲ။ဘုန္းၾကီးေတာ့..တစ္ေက်ာင္းတိုက္လံုးေတာ္လွန္ပါ
ေစ..ေလွ်ာ့မေပးနိုင္ဘူး။
ေပ်ာ့ညံ့တဲ့စိတ္ေတြနဲ.မအုပ္ခ်ဳပ္ၾကပါနဲ.။တပည့္ေတြကၾကီးလာရင္ဆရာကေၾကာက္လာတတ္တယ္။တခ်ိဳ.က
လည္းေနာက္ပိုင္းဆရာမိဘမ်က္နွာကိုေထာက္ေနရတာနဲ.၊ကိုယ္ကလည္းသတၱိည့ံတာနဲ.မထုတ္ရဲၾကဘူး။
ကုိယ္တိုင္လက္ခံေမြးထားျပီးမွ...တပည့္ကိုျပန္ေၾကာက္ေနရတာလည္းရွိတတ္တယ္။
သာသနာတစ္ရပ္လံုး ေအာက္မက်ေအာင္
သာသနာေတာ္က်ဆံုးရတာကလည္း၊စိတ္အားေပ်ာ့ည့ံၾကလို.ပါပဲ။အတုယူစရာမရေအာင္ပ်က္ေနၾကတယ္။
ဒီသာသနာေတာ္ကုိဘယ္လိုျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းၾကမယ္ဆိုတာလည္းမစဥ္းစားၾကဘူး။တခ်ိဳ.ကျဖစ္သလို၀င္လာ
စား၀တ္ေနေရးေခ်ာင္တာနဲ.၊ခိုေနၾကတာေတြလည္းရွိတယ္။ဒီလိုသြားၾကရင္ေတာ့ငရဲ-ျပိတၱာရဲ့အစာေတြျဖစ္
ကုန္မွာေသခ်ာတယ္။ဒါမ်ိဴးေတြသာသနာေတာ္နဲ.မေတာ္ဘူး။ဘုန္းၾကီးကေတာ့သာသနာတစ္ရပ္လံုးေအာက္
မက်ေအာင္လုပ္ရမွာဘဲ။
ေရးႏိုင္တယ္။ အရမ္းေကာင္းတဲ့ post ေတြပဲ။ ဟုတ္တယ္။ တို့ ဘုန္းဘုန္းဆရာေတာ္ၾကီးလဲ ဒီအတိုင္းပဲ။
ReplyDeleteအဲဒီလို ဆရာေတာ္ေတြကို အရမ္းၾကည္ညိဳတယ္။
ဘုန္းဘုန္းကို သၾကၤန္ေရာက္ေတာ့ ရိပ္သာနဲ့အတူ ပို သတိရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီစာအုပ္ကို နံနက္တိုင္း ဖတ္ၿပီး ပူေဇာ္ရတယ္
ReplyDeleteနံနက္ခင္း ႀသ၀ါဒမ်ားကို ညေနခင္းမွာ လာဖတ္ပါတယ္...
ReplyDeleteျမတ္နိုးေရေလးစားၾကည္ညိဳစရာေကာင္းလွတဲ့
ReplyDeleteဆရာေတာ္ၾကီးေတြကိုဖူးခြင့္ရတာလဲ မဂၤလာ
တစ္ခုပဲေနာ္။ေမလဲရိပ္သာကိုလြမ္းေနတယ္။
အကိုစိုးထက္ေရ-ဒီစာအုပ္ေလးကိုပူေဇာ္လိုက္
တိုင္း မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ၾကီးကိုဖူးခြင့္မရ
လိုက္တာကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါရဲ့အကိုရယ္။
ျပတိုက္ေရ--ဘယ္အခ်ိန္ပဲလာဖတ္ဖတ္ ဘုန္းဘုန္းစာေတြဖတ္ျဖစ္တာကိုပဲ ေမ၀မ္း
သာေနပါျပီဟာ။မႏၱေလးသားၾကီးဆိုေတာ့
မဟာဂႏၶာရံုေက်ာင္းကို ေရာက္ဖူးတယ္ဟုတ္။