ကၽြန္မေရးတဲ့သူ.ဘ၀လူထုဦးလွ

အေမလူထုေဒၚအမာဆံုးပါးသြားတဲ့အတြက္၊စာေပခ်စ္သူတိုင္းကယူက်ံဳးမရျဖစ္ၾကရပါတယ္။အေမေရးထားခဲ့
တဲ့ကၽြန္မေရးတဲ့သူ.ဘ၀လူထုဦးလွေဆာင္းပါးေလးကိုတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။အေမ့စာေတြကိုဖတ္ၾကည့္လိုက္
ရင္ဘာေၾကာင့္မ်ားကၽြန္မတို.နွေျမာတသ၊ယူက်ံဳးမရျဖစ္ၾကရသလဲဆိုတာ၊စာဖတ္သူကိုယ္တိုင္ခံစားနားလည္
သြားၾကမယ္လို.ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္လံုးကိုတစ္ခါတည္းတင္ေပးလိုက္ခ်င္ေပမဲ့၊ကၽြန္မကစာ
ရိုက္တာမျမန္လွတဲ့အျပင္၊အလုပ္ကျပန္လာမွကမန္းကတန္းလုျပီးလုပ္ရတာမို.ခြဲတင္ေပးလိုက္ရေတာ့နား
လည္ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါေနာ္။

ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းနဲ.စာအုပ္တိုက္

ကၽြန္မစာစဖတ္တာ၊ဒဂုန္မဂၢဇင္းထဲမွာပါတဲ့၀တၳဳေတြကစတယ္ထင္ပါတယ္။ဒဂုန္မဂၢဇင္းတစ္အုပ္တေလ၊ကိုယ့္
အနားေရာက္လာတဲ့အခါ၊ပါတဲ့၀တၳဳေတြကိုဖတ္တာပါ။"ယု၀တီစကၡဳ"တို.၊"ေထရီထေရာ"တို.ကိုဘယ္ေတာ့မွ
မဖတ္ပါဘူး။ကၽြန္မတို.အိမ္မွာစာအုပ္၀ယ္လာျပီးဖတ္တဲ့အိမ္သားမရွိဘူး။သတင္းစာပဲရွိတယ္။စာအုပ္ဖတ္စရာ
ဟာအမ်ားအားျဖင့္ေက်ာင္းကေက်ာင္းသူအခ်င္းခ်င္းဆီကငွားတဲ့စာအုပ္ပါ။ဒဂုန္ကိုတစ္အုပ္တစ္ေလဖတ္ေနရာ
ကသူရိယမဂၢဇင္းကိုေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္စီကရလာပါတယ္။အဲဒီထဲက၀တၳဳေတြကိုဖတ္ၾကည့္
ေတာ့ဒဂုန္က၀တၳဳမ်ိဳးထက္ၾကိဳက္ေနပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ဒဂုန္အစား၊သူရိယကိုရွာဖတ္ဖို.ၾကိဳးစားလာပါတယ္။အဲဒါ
အသက္ဆယ့္သံုးေလးနွစ္အရြယ္၊ေအဘီအမ္ေက်ာင္းေနတုန္းကပါ။တစ္ခါေတာ့သူရိယမဂၢဇင္းတစ္အုပ္မွာပါတဲ့
၀တၳဳတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ေနတာ၊အေဖကျမင္သြားေတာ့၊၀တၳဳမဖတ္ရဘူးဆိုျပီးစာအုပ္သိမ္းသြားလို."အေဖရဲ့၊အဲဒါသူ
မ်ားစာအုပ္ပါ၊ျပန္ေပးပါ၊ေနာက္မဖတ္ပါဘူး"လို.ေျပာျပီး၊ျပန္ေတာင္းရပါတယ္။ကၽြန္မတို.အဲဒီအခ်ိန္၊အရြယ္တံုး
က၀တၳဳဖတ္ရင္၊ရည္းစားထားခ်င္လာတယ္ဆိုျပီး၊တစ္သမတ္တည္းရွိတဲ့၊လူၾကီးေတြရဲ့အယူအဆပါ။၀တၳဳဖတ္
တာကိုလူၾကီးေတြကမၾကိဳက္ပါဘူး။

ေနာက္ေတာ့လူၾကီးမ်ားမျမင္မေတြ.ရာမွာ၊ၾကံဳရာဆံုရာမဂၢဇင္းမ်ားကိုဖတ္ရင္းနဲ.၊စာဖတ္၀ါလည္းေတာ္ေတာ္၀
လာပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းလည္းထြက္လာပါတယ္။

ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းနဲ.ေတြ.ေတာ့၊အဲဒီအထဲမွာကိုယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့ေဆာင္းပါးေလးေတြေတြ.ေတြ.လာတယ္။ဒါ
ေၾကာင့္၀တၳဳမွမဟုတ္ေတာ့ပဲေဆာင္းပါးဖတ္တဲ့ဘ၀ေရာက္လာတယ္။ၾကီးပြားေရးမွာပါတဲ့ေဆာင္းပါးေတြက
လည္းဒီ့ျပင္မဂၢဇင္းေတြမွာပါတာေတြနဲ.မတူဘဲ၊တစ္မူကြဲျပားတာကိုး။တျခားမွာ၀တၳဳေရးေနတဲ့ဇ၀နကၾကီးပြား
ေရးမွာ"အပါပံုေျပာျပမယ္၊ဦးေလးနားေထာင္"ဆိုျပီးပံုေျပာဆရာလုပ္ပါတယ္။ကိုသိန္းကဆရာမေျပာလိုက္တဲ့
ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းတို.၊ပ႗ာစာရီတို.၊ေပါရိသာဒတို.လို၊အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးကိုကေလးအသိ၊ကေလးဗဟုသုတ၊
ကေလးမွတ္ဥာဏ္နဲ.သူမွတ္ထားသလိုကို၊သူ.ဦးေလးျပန္ေျပာတဲ့ပံုျပင္ေတြအျဖစ္နဲ.ေရးတာ၊ကၽြန္မတို.ကသိပ္
သေဘာက်တာပါ။ေမာင္သံေခ်ာင္းေပးစာဆိုတာကေတာ့၊ၾကီးပြားေရးေရာက္လာရင္ပထမဆံုးရွာဖတ္ရတဲ့အ
ခန္းေလ။အဲဒါသိပၸံေမာင္၀ေရးတာတဲ့။တင္တင့္ျပဇာတ္ဆိုတဲ့ျပဇာတ္မ်ိဳးကလည္းၾကီးပြားေရးမွာပါတာပါ။ဒါက
လည္းသိပၸံေမာင္၀လက္ရာပဲတဲ့။ေနာက္မွသိရတာပါ။ငယ္ရြယ္ေသးသူမ်ားအဖို.ေနသူရိန္၏မေၾကာက္တရား
ဆိုတဲ့၊နိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးမ်ိဳးက့္လည္းၾကီးပြားေရးမွာမွပါတာပါ။မဟာေဆြေရးတာလို.လည္းမသိခဲ့ပါဘူး။ဒါ
ေပမယ့္ေတြ.ရင္ဒီေဆာင္းပါးကိုမေရွာင္နိုင္ပါဘူး။ဖတ္ျဖစ္တာခ်ည္းပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ကၽြန္မကေခတ္စမ္းသမားေတြရဲ့စာဖတ္ပရိသတ္ပဲကလား။ဂႏၱေလာကဟာေခတ္စမ္းသမားေတြရဲ့
မဂၢဇင္းဆိုေပမယ့္၊ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းမွာပါတဲ့ေခတ္စမ္းဆရာေတြရဲ့လက္ရာက၊ဂႏၱေလာကမွာပါတာထက္နွစ္ဆ
မကပါဘူး။ကဗ်ာမွာလည္းၾကီးပြားေရးကေခတ္စမ္းကဗ်ာအပါဆံုးမဂၢဇင္းပါ။ဘယ္မဂၢဇင္းမွာမွေမာင္ထင္ရဲ့ေခတ္
စမ္းကဗ်ာလက္ရာ၊ျမိဳ.အုပ္မင္းဆိုဘံုရံုကဗ်ာဆိုတာကိုမ်ားၾကိဳက္လိုက္ရတာ၊တိုတိုကေလးနဲ.ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာ
ေလးေတြကိုး။ဆရာမင္းသု၀ဏ္တို.၊ဆရာေဇာ္ဂ်ီတို.ကဗ်ာေတြကေတာ့၊မေျပာနဲ.ေတာ့။ဆရာမင္းသု၀ဏ္ရဲ့အတာ
ေရတို.ေဗ်ာသံဆို.ဆိုတဲ့ကဗ်ာေတြဟာ၊ၾကီးပြားေရးမွာပါတဲ့ကဗ်ာေတြေပါ့။ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ့ကဗ်ာေတြကလည္းျပတ္
တယ္မရွိေတြ.ရတာေလ။ျပီးေတာ့ဆရာကေဆာင္းပါးေတြကလည္းေရးေသးတယ္။

ၾကီးပြားေရးမွာပီမိုးနင္းလိုစာေရးဆရာၾကီးေတြရဲ့၊လက္ရာေတြအျပင္သိပၸံေမာင္၀၊ေဇာ္ဂ်ီ၊မင္းသု၀ဏ္။ေမာင္ထင္
တို.နဲ.ေမာင္သန္.စင္၊ကုသ၊ျမေကတု၊ႏြယ္စိုး၊တက္တိုး၊ညိဳျမ၊ေမာင္အာယု၊နုယဥ္၊ထင္ၾကီး၊သာဂရ၊ငစိုး၊ဒဂုန္တာ
ရာစတဲ့ေခတ္သမားေတြရဲ့ကဗ်ာေဆာင္းပါး၊၀တၳဳေတြလည္းဖတ္ရတယ္ေလ။

ျပီးေတာ့မွမင္းႏြယ္တို.၊သူရိယကႏၱိတို.၊ေမာင္ျဖဴးတို.၊ရတနာပံုဖိုးမွတ္စုတို.၊ဦးသန္.တို.၊ဦးတင့္ေဆြတို.၊ဣႏၵနီတို.၊
ကိုဆန္းထြန္း(က်ံဳကဒူးသား)တို.လိုကေလာင္ေတြကလည္း၊သူမ်ားေရးေနက်မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို
ေရးၾကသားၾကတာမ်ားဖတ္ရပါတယ္။

အဲဒီတုန္းကဦးလွကလည္းသူ.ၾကီးပြားေရးကိုစီးပြားေရးအတြက္၊ထုတ္ေ၀ေနတာမဟုတ္ဘူး။ၾကီးပြားေရးကို၀င္ေရး
ၾကတဲ့လူငယ္ေခတ္စမ္းသမားေတြကလည္းစာမူခ၊စာေရးခအတြက္ေရးေပးၾကတာမဟုတ္ဘူး။အားလံုးစာေပစိတ္
နဲ.ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးလုပ္ေနၾကသလိုပဲ။အဲဒီအားလံုးထဲမွာေမာင္၀ကထိပ္ဆံုးကပါပံုရပါတယ္။မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္မွာ
သူ.ေဆာင္းပါး၃ပုဒ္လာက္။လတိုင္းပါေနတာကိုး။

ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းမွာသူမ်ားနဲ.မတူထူးျခားတာတစ္ခုရွိပါေသးတယ္။အဲဒါကအားကစားနဲ.ပတ္သတ္တဲ့ေဆာင္းပါး
ေတြကိုဂရုတစိုက္ထည့္ေပးျခင္းပါ။ဦးလွကသူကိုယ္တိုင္ကအားကစားသမားဟုတ္လား။အဲဒီေတာ့သူ.မဂၢဇင္းဟာ
ကာယဗလဦးရွိန္တို.၊ဦးေဇာ္၀ိတ္တို.အတြက္ေနရာရတဲ့မဂၢဇင္းေပါ့။ေျခလ်င္ဦးအံုးခင္၊ကာယဗလဦးေန၀င္း(ရဲထြန္း
လင္း)တို.ေဆာင္းပါးေတြနဲ.အတူ၊ကမၻာလွည့္ေမာင္တင္ေမာင္ရဲ့ကမၻာအရပ္ရပ္ကလူငယ္ေတြရဲ့၊လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားကို
ေဖာ္ျပတဲ့ေဆာင္းပါးေတြကလည္း၊လူငယ္ၾကိဳက္ေဆာင္းပါးေတြျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ကမၻာလွည့္ေမာင္တင္ေမာင္
ဆိုတာသခင္သန္းထြန္းေရးတာပါပဲ။သူနဲ.ရျပီးအၾကာၾကီးေနမွကၽြန္မေမးလို.ေျပာျပတာပါ။

ျပီးေတာ့စာေပနဲ.ပတ္သတ္တဲ့သူရိယကႏၱိနဲ.၀တၳဳေရးလိုေသာ္ဆိုတာမ်ိဳး၊ဆရာေဇာ္ဂ်ီေရးတဲ့ယခုေခတ္ျမန္မာစာ
အေရးေတာ္ပံုဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးမ်ိဳးၾကီးပြားေရးမွာပါပါတယ္။

တကယ္တမ္းေျပာရရင္ကၽြန္မစာေရးဆရာျဖစ္လာတာ၊ၾကီးပြားေရးရဲ့ပေယာဂအမ်ားၾကီးပါမွာပါ။ျပီးေတာ့ဦးလွ
ကိုအိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္မိတာကလည္း၊ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းကိုၾကိဳက္တဲ့ေစ့ေဆာ္မွဳေတြပါပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္မစာေရးေတာ့ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ့အေရးအသား၊၀ါက်ခိုင္ခံ့မွန္ကန္ေအာင္တည္ေဆာက္မွဳဆိုတာကိုအိမ္
မွာေန.တိုင္းဖတ္ရတဲ့၊သူရိယသတင္းစာကတဆင့္၀င္တယ္လို.ထင္ပါတယ္။အဲဒီတုန္းကကၽြန္မတို.အေဖကသူ.
သူငယ္ခ်င္းကိုေဖသိန္းအလုပ္လုပ္တဲ့၊သူရိယကိုဖတ္တာပါ။ျပီးေတာ့စာေရးတယ္ဆိုတာ၊ေရးတတ္ရင္ဘယ္အ
ေၾကာင္းအရာမဆိုစာျဖစ္လာတာပဲလို.သိပၸံေမာင္၀က၊ကၽြန္မကိုလက္ေတြ.သင္ေပးေနတယ္လို.ထင္ပါတယ္။
အဲဒီဆရာၾကီးနွစ္ဦးရဲ့စာေပၾသဇာနဲ.ကၽြန္မက၊ကေလာင္စမ္းလာခဲ့တာပါ။ကၽြန္မအသက္၂၁၊၁၉၃၆ခုဆိုပါေတာ့။
ကၽြန္မလက္ရာေလးေတြေကာင္းတာ၊မေကာင္းတာအပထား၊ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းမွာစပါေနပါျပီ။

ဦးလွကစာမေရးေသးတဲ့သူေတြ၊စာေရးလာေအာင္ကေလာင္သစ္ေမႊးထုတ္ရာမွာေတာ္ပါတယ္။သူ.ေၾကာင့္၊သူ.
ကိုခင္လို.၊သူတိုက္တြန္းလို.စာေရးဆရာျဖစ္လာသူကၽြန္မလိုကေလာင္ေတြ၊တစ္ေခ်ာင္းမကရွိပါတယ္။ကၽြန္မေသ
ေသခ်ာခ်ာ၊သိတာေျပာရရင္၊မင္းႏြယ္ေရာ၊ေရႊကုိင္းသားေရာ၊ကၽြန္မေရာဟာသူစည္းရံုးေရးေကာင္းလို.၊စာေရး
ဆရာေတြျဖစ္လာၾကတာပါ။တျခားသူေတြလည္းရွိဦးမွာပါ။

ဦးလွကိုၾကိဳက္တာဟာၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းကိုၾကိဳက္တာလည္း၊ပါပါတယ္ဆိုတဲ့ခုနင္ကစကားကိုဆက္ပါရေစဦး။
ဦးလွျမဴနီစီပယ္ရာျပတ္႒ာနမွာ၊(၇)နွစ္အလုပ္လုပ္ျပီးေတာ့၁၉၃၈ခုနွစ္မွာအလုပ္ကထြက္လိုက္ပါတယ္။အဲဒီ
ေတာ့သူ.လခကျဖတ္စုထားရတဲ့၊စုေၾကးေငြ၁၅၀၀က်ပ္ေလာက္အလုပ္ကထုတ္ခဲ့ရပါသတဲ့။ဒီေငြနဲ.ဦးလွက
ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းလစဥ္ထုတ္အျပင္၊ၾကီးပြားေရးလက္ေရြးစင္စာအုပ္၊ထုတ္ေ၀ေရးလုပ္ငန္းစပါတယ္။

ဆက္ရန္