Monday, July 19, 2010

ေဇာ္ဂ်ီျဖစ္ခ်င္တယ္

တစ္ရက္မွာကၽြန္မလူနာတစ္ေယာက္ကိုသြားၾကည့္ခဲ့ပါတယ္..။သူ႕ေရာဂါကိုအေမရိကားမွာေရာ..ထိုင္၀မ္မွာပါသြား
ကုသျပီးမွျပန္ေရာက္လာတာပါ။လူနာကိုအိမ္မွာပဲထားတာမို႕ကၽြန္မတို႕သူ႕အိမ္ကိုေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္..။လူနာကအ
သက္(၄၀)ေလာက္ရွိျပီးခ်စ္စရာဇနီးေလးနဲ႕ျမတ္နိုးစရာေကာင္းတဲ့သားေလးနွစ္ေယာက္လဲရွိပါတယ္..။လူနာရဲ့အေမ
ကသူ႕သားေရာဂါအေျခအေနဆိုးေနတာကိုလူနာရဲ့ဇနီးကိုလံုး၀ေျပာျပမထားပါဘူးလို႕ကၽြန္မကိုေျပာျပပါတယ္။ကၽြန္မ
ကေတာ့တအံ့တၾသနဲ႕..အန္တီ..သူ႕ဇနီးကိုေတာ့ေျပာျပသင့္ပါတယ္..လို႕စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ေျပာမိပါတယ္..။လူနာ
ရဲ့အေမကသူ႕ေခၽြးမသိသြားလို႕ငိုငိုေနရင္..သူ႕သားေလးစိတ္ဓာတ္က်မွာစိတ္ပူမိလို႕ခုလိုဖံုးထားရတာပါတဲ့ေလ..။
ကၽြန္မကေတာ့သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္လံုးေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာက္ေနတာကိုမသိရရွာတဲ့အစ္မၾကီးကို
သနားမိပါတယ္..။လူနာရဲ့ေရာဂါကအသည္းကင္ဆာပါ.။သူ႕နာမည္ကိုကၽြန္မကလီကိုးလို႕ေခၚပါတယ္..။လီဆိုတာ
ကသူ႕ေရွ႕စာလံုးျဖစ္တာေၾကာင့္အကိုလီဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ရပါတယ္..။
သူ႕ဇနီးကေတာ့ယူနန္မေလးျဖစ္ျပီးကၽြန္မကေတာ့တရုတ္လိုအစ္မပဲေခၚပါတယ္..။ဒီလပိုင္းေတြ
မွာလူနာေတြကိုျမင္ေနၾကမို႕ကၽြန္မအတြက္လူနာကိုၾကည့္ရတာသိပ္ျပီးျပင္းျပင္းထန္ထန္မခံစားရေတာ့ဘူးလို႕ေတာ့
ထင္ထားမိတာပါပဲ..။လီကိုးကျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႕ကၽြန္မကိုသူ႕ေမေမအလစ္မွာေမးပါတယ္..။ကၽြန္ေတာ္ေသရေတာ့မ
လားတဲ့..။ဒီစကားကိုၾကားလိုက္လို႕သူ႕မ်က္နွာကို..အထူးသျဖင့္သူ႕မ်က္လံုးကိုကၽြန္မေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိေတာ့
ေရာဂါေၾကာင့္၀ါေနတဲ့မ်က္လံုးေလးေတြမွာအရိပ္တစ္ခုေတြ႕လိုက္ရပါတယ္...။အဲ့ဒီ႕အရိပ္ေပါ့..ကၽြန္မသိပ္ေၾကာက္
တဲ့အရိပ္ေလးေတြပါ..။ကၽြန္မေမေမ မဆံုးခင္မွာလဲအဲ့လိုအရိပ္ေတြကိုရင္ထဲမွာနာက်င္စြာေတြ႕ခဲ့ရတယ္..။ခုလဲ
ကၽြန္မထပ္ေတြ႕ရျပန္ပါျပီ..။အဲ့ဒီ႕အရိပ္ကသိပ္ကိုရွင္သန္ခ်င္ေနေသးတဲ့အရိပ္ေတြပါ..။ သူ႕မ်က္လံုးကဖိတ္ဖိတ္
ေတာက္ေနျပီး..သူ႕ကိုယ္သူလဲေနနိုင္ဦးမွာပါလို႕မ၀ံ့မရဲနဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့အရိပ္ကေလးပါ..။နည္းနည္းေတာ့အ
ေရးၾကီးတယ္..လီကိုးကိုယ့္ကိုကိုယ္ပိုဂရုစိုက္ေနာ္လို႕ကၽြန္မေျပာလိုက္ေတာ့..သူ႕မ်က္လံုးေလးေတြအေရာင္ေဖ်ာ့
သြားပါတယ္..ျပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ့မိန္းမကိုကၽြန္ေတာ့္အေျခအေနမသိေစခ်င္ပါဘူးလို႕တိုးတိုးေလးေျပာေနရွာတယ္.။
ဒီ(၂)လပိုင္းက်ရင္ကၽြန္ေတာ္တို႕အိမ္ေထာင္သက္(၁၀)နွစ္ျပည့္ျပီ..မေမကိုထမင္းလိုက္ေကၽြးခ်င္ေသးတယ္..ကၽြန္
ေတာ္ေနေကာင္းခ်င္တယ္ဗ်ာလို႕.သူ႕ေမေမနဲ႕ကၽြန္မကိုေျပာေနပါေသးတယ္..။လီကိုးေမေမပံုစံကပိန္ပိန္ေသးေသး
ေလးပါ..ဒါေပမဲ့အဲ့ဒီေလာက္စိတ္ဓာတ္မာတဲ့အမ်ိဳးသမီးကိုကၽြန္မမေတြ႕ဖူးေသးပါဘူး..လီကိုးနဲ႕တျပိဳင္တည္းမွာ
လီကိုးေဖေဖကလဲကင္ဆာျဖစ္ေနပါျပီ..စိတ္ပူရပါတယ္...။လင္ေယာက်ၤားနဲ႕သားၾကားမွာတစ္ခ်က္မ်က္နွာမပ်က္
ပါဘူး..ဒါ့အျပင္လီကိုးကလဲသူ႕ေဖေဖကင္ဆာျဖစ္ေနတာမသိသလို..သူ႕ေဖေဖကလဲသူ႕သားအေျခအေနသိပ္ဆိုး
ေနတာမသိရွာပါဘူး..။လီကိုးေမေမကေတာ့သူ႕သားကုိအျပံဳးေလးနဲ႕..ေအးေအး..ေနေကာင္းရင္ေကၽြးရမွာေပါ့လို႕
ေလသံေအးေအးေလးနဲ႕ေျပာေနပါရဲ့..။

လီကိုးေမေမကသူ႕သားအေၾကာင္းကိုကၽြန္မကိုေျပာျပပါတယ္..။ငယ္ငယ္ကတည္းကသိပ္ဆိုးတာတဲ့..အျမဲရန္ျဖစ္
တတ္ျပီးတကိုယ္လံုးမွာဓားခုတ္ရာေတြေတာင္ရွိပါတယ္..ဒါေပမဲ့အဲ့ဒီတံုးကမေသခဲ့ပါဘူး..။အရက္ဆိုရင္တအား
ေသာက္ျပီးေပေပေတေတေနတဲ့သားမိုက္ဟာ..သူ႕ဇနီးျဖစ္လာမဲ့အစ္မနဲ႕တရုတ္ေက်ာင္းမွာသြားေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။
အစ္မနဲ႕ေတြ႕ျပီးေနာက္မွာအရက္ကိုလံုး၀ျဖတ္လိုက္သလို..အစ္မကိုစကားမာမာေတာင္မေျပာပါဘူးတဲ့..။အစ္မ
ဘယ္သြားသြားလိုက္ပို႕ေပးတတ္ျပီး..ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ေဆးခန္းျပတဲ့အခ်ိန္ပဲခြဲေနဖူးတာပါတဲ့ေလ..။အခုေတာ့
မိုက္တဲ့ဒဏ္ေတြခံရတာေပါ့ကြယ္လို႕ငိုျပီးေျပာျပရွာပါတယ္..။

အခုေတာ့..။
လီကိုးသူ႕ကိုယ္သူဘယ္လိုပဲျပင္ထားေပမဲ့..သူ႕ကိုေနာက္ကသူစိတ္ထင္ရာလုပ္ခဲ့တာေတြကလိုက္လာခဲ့ပါတယ္.။
ထိန္းထားတဲ့ၾကားကမ်က္ရည္ေတြေတြက်ရင္း..ကၽြန္ေတာ့ေၾကာင့္မိသားစုအားလံုးစိတ္ဆင္းရဲရတယ္ဗ်ာလို႕ေျပာ
ရွာပါတယ္..။

ေနာက္ရက္သူတို႕အိမ္ကိုကၽြန္မေရာက္ခ်ိန္မွာ..လီကိုးရဲ့ဇနီးအစ္မကကၽြန္မကိုမီးဖိုေခ်ာင္ကိုေခၚသြားပါတယ္..။ျပီး
ေတာ့မွ..အစ္မေယာက်ၤားမရေတာ့တာအစ္မသိပါတယ္..ဘယ္သူမွမေျပာလဲသိပါတယ္ဆိုျပီးသည္းသည္းထန္ထန္
ငိုရွာပါေတာ့တယ္..။ကၽြန္မကေတာ့အစ္မကိုဖက္ျပီးအားေပးေနမိတယ္...။အစ္မကခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တစ္ဦးပါ။
အစ္မကေျပာပါတယ္..အစ္မရဲ့အဘိုးေတြ..အဘြားေတြ..မိသားစုေတြအားလံုးတစ္ေယာက္မွမေသေသးဘူး..ျပီး
ေတာ့အစ္မလူေသတာလဲမျမင္ဖူးဘူး..အစ္မငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတယ္..အစ္မေယာက်ၤားဘာလို႕ေသရမွာလဲညီမ
ရယ္...ကေလးေတြငယ္ေသးတယ္..(၃)နွစ္ေလာက္ေနနိုင္ေအာင္လုပ္ေပးပါတဲ့..ကၽြန္မကိုေျပာလာရွာပါတယ္..။
ကၽြန္မသိတယ္ဆိုတာကိုကၽြန္မေယာက်ၤားလံုး၀မသိပါေစနဲ႕ေနာ္..လို႕လဲေျပာရွာပါတယ္...ကၽြန္မအစ္မကိုတစ္ခု
ေမးလိုက္မိပါတယ္..လီကိုးအေျခအေနကိုအစ္မဘယ္လိုသိတာလဲလို႕..ေပါ့။အစ္မကကၽြန္မရင္ကိုနာက်င္ေစတဲ့
စကားတစ္ခြန္းေျဖပါတယ္..။သူထိုင္၀မ္ကျပန္လာေတာ့ပံုစံေျပာင္းေနတာေလ..အစ္မကသူ႕ကိုေယာက်ၤားလိုခ်စ္
ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးညီမရဲ့..အစ္မရဲ့သားေလးလိုခ်စ္ခဲ့တာ..သူ႕ကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ၾကည့္ေနေတာ့သူဘာျဖစ္
တယ္ဆိုတာအစ္မအလိုလိုသိတာေပါ့တဲ့..။သူ႕ေယာက်ၤားကိုသားတစ္ေယာက္လိုခ်စ္တာပါတဲ့..။ဒီစကားေလးကို
ကၽြန္မခံစားခဲ့ဖူးတယ္..ဒီလိုခ်စ္ျခင္းကိုကၽြန္မေသေသခ်ာခ်ာသိေနခဲ့ပါတယ္..။ကေလးေတြကလဲအေဖနားမွာတစ္
ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႕ေပ်ာ္ေနၾကတာကိုျမင္ေနရတဲ့ကၽြန္မမွာလဲစိတ္မေကာင္းၾကီးစြာျဖစ္ရပါတယ္..မီးဖိုေခ်ာင္က
ထြက္လာေတာ့အစ္မမ်က္နွာေလးကအျပံဳးေတြနဲ႕ပါ..။ကၽြန္မျဖင့္သူတို႕မိသားစုကိုၾကည့္ျပီးကၽြန္မခႏၶာကိုယ္အစိတ္
အပိုင္းတစ္ခုခုကိုထုတ္ျပီးလွဴလိုက္လို႕..လီကိုးသက္သာမယ္ဆိုရင္တကယ္ပဲလွဳခ်င္ေနမိပါတယ္..။တစ္ေယာက္ကို
တစ္ေယာက္ဒီေလာက္ခ်စ္ၾကျပီးသိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့မိသားစုေလးျပိဳကြဲသြားမွာကၽြန္မလံုး၀မၾကည့္ရက္နိုင္ပါဘူး.။
ကၽြန္မကလဲအင္မတန္သနားတတ္သူျဖစ္ေလေတာ့လီကိုးရဲ့မိသားစုေလးကိုေတြ႕ျပီးမ်က္ရည္က်မိတာပါပဲ..လီကိုး
အတြက္သတ္သတ္လြတ္ေတြစားေပး၊ပရိတ္ေတြရြတ္ေပးနဲ႕မ်ိဳးစံုလုပ္ေပးေနတဲ့ၾကားကပဲေသြးရူးေသြးတမ္းေတြးမိပါ
တယ္..ငါမ်ားေဇာ္ဂ်ီျဖစ္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ေပါ့..။ေဇာ္ဂ်ီေတြကေဆးကုေပးနိုင္တယ္လို႕ကၽြန္မငယ္ငယ္ကၾကား
ဖူးပါရဲ့..။ကင္ဆာဆိုရင္ေဇာ္ဂ်ီကုရင္ေပ်ာက္ေလာက္ပါရဲ့လို႕ေတြးမိတာေပါ့..။

ေနာက္ေတာ့လီကိုးကိုေဆးရံုတင္လိုက္ရပါတယ္...။လီကိုးဆံုးေတာ့ကၽြန္မနယ္တစ္ေနရာကိုေရာက္ေနခဲ့ပါတယ္..။
အစ္မဖုန္းနံပါတ္ကိုေတြ႕ေတာ့ကၽြန္မရင္ေတြတအားခုန္ျပီးငိုခ်င္လိုက္တာ..ဒါေပမဲ့လီကိုးဆံုးျပီး၃လေလာက္ၾကာမွ
ကၽြန္မအစ္မအသံကိုၾကားရတာပါ..လီကိုးဆံုးတာကိုေျပာျပဖို႕ေတာင္အားမရွိရွာလို႕ပါလို႕ေျပာလာရွာေတာ့ခမ်ာမွာ
(၃)လေလာက္ၾကာေအာင္အခ်ိန္ယူရရွာရဲ့ဆိုျပီးငိုမိျပန္တယ္..သနားလိုက္တာလဲေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ..။

အရက္ကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလးေသာက္..ကြမ္းေတြကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးစားနဲ႕သိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့..အကိုတို႕..ေမာင္တို႕ေတြကို
တစ္ခုေတာ့ေျပာျပခ်င္ပါတယ္...ကိုယ့္ေၾကာင့္..ကိုယ့္ကိုခ်စ္ၾကတဲ့..ကိုယ္ကခ်စ္ၾကတဲ့သူေတြကိုနာက်င္ေအာင္
လုပ္မိသလိုျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာေလးကိုပါ...။

(ဒီေဆာင္းပါးေလးကိုလီကိုးဆံုးျပီး(၃)ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာေရးထားခဲ့တာပါ..ဒါေပမဲ့စာေရးတိုင္းစိတ္မေကာင္း
ျဖစ္လြန္းလို႕ရပ္ရပ္ထားခဲ့မိတယ္...ကၽြန္မေတာင္အဲ့ေလာက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရရင္က်န္ရစ္သူမိသားစုဘယ္ေလာက္
မ်ားနာက်င္ေၾကကြဲရမလဲဆိုတာ..ကၽြန္မ မေတြးရက္ေတာ့ပါဘူး...စာေလးေတြေရးျပီးခ်ိန္မွာလဲကၽြန္မတင္ဖို႕ၾကာ
ေနခဲ့ပါေသးတယ္...သိပ္ခ်စ္ရတဲ့..သိပ္တန္ဖိုးထားရတဲ့အရာတစ္ခုကိုဆံုးရွံုးဖူးသူေတြမွဒီခံစားခ်က္ကိုနားလည္နိုင္
မယ္လို႕ကၽြန္မထင္ပါတယ္...။)


3 comments:

  1. very very sad..same as my brother before he died. we did not tell our mom. His wife somehow found out that he was going to die.. i know how you feel...

    ReplyDelete
  2. ဖတ္သြားတယ္။ သတိထားစရာေတြ ပါလား..ဗ်ာ။

    ReplyDelete
  3. မမျဖဴ20 July 2010 at 22:12

    ေမေရးလိုက္ရင္တကယ့္ရင္တြင္းျဖစ္ေတြပဲေနာ္.
    အရမ္းစိတ္ေကာင္းရွိျပီးသိပ္ၾကင္နာတတ္တဲ့
    မမညီမေလးကိုေလစိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္လိုက္
    တာ..ေမေရ..သိပ္မခ်စ္တတ္စမ္းပါနဲ႕ညီမေလး
    ရာ..ေလာကၾကီးမွာေမထင္ထားတာထက္ကို
    ေမ့ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြမ်ားပါတယ္ညီမေလးရယ္..

    ReplyDelete

စကားလံုးေလးေတြအတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္