စား၀တ္ေနေရးထဲမွာဘယ္အေရးကအေရးအျကီးဆံုးလို.ထင္သလဲ။ေျပာျကည့္ပါဦး။တခ်ိဳ.ကအစားထက္အ၀တ္ကိုဦး
စားေပးျကတယ္။စားတာကလူမျမင္ဘူးေပါ့။ခုတေလာလူငယ္တခ်ိဳ.ဆီမွာဘယ္ကကူးစက္လာတဲ့ေျကာက္စရာအေတြး
ေတြမွန္းမသိပါဘူး၊ေျပာေနေရာက္ေနေလရဲ့။ေသမွာမေျကာက္ဘူး။မစားရမွာပဲေျကာက္တာတဲ့။စားေရးကိုအဲဒါေလာက္
ကိုေရွ.တန္းတင္ေနျကပါေရာလား။လူတိုင္းသာဒီအေတြးေတြရွိေန၊ရေနရင္....ေျကာက္ပဲေျကာက္စရာေကာင္းေတာ့
တယ္။ဒီပံုအတိုင္းဆိုအဆိပ္ပါတဲ့အစာကိုစားမိတာမ်ိဳး။အစားအေသာက္မက္ျပီးမွ၊အဆိပ္မိဒုကၡေရာက္ကုန္ျကရင္
ေကာ....။ဟင္း။
ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းျပီးလို.အလုပ္ရ။မိဘေတြနဲ.ခြဲ။ကိုယ္တာ၀န္က်ရာျမိဳ.ေရာက္ေတာ့လူ.ကိုတစ္ခါတည္း"ဘ၀"ထဲကို
ဘုတ္ကနဲပစ္ခ်ခံရတဲ့သူလိုယက္ကန္ယက္ကန္ခံစားရေတာ့တာပါပဲ။အေမခ်က္တာစားလာခဲ့ရျပီးမွကိုယ္၊ကိုယ္တို္င္
ခ်က္ျပဳတ္စားရျပီဆိုေတာ့၊ဘာမွကိုအဆင္မေျပပါဘူး။ဟင္းစပ္ကမတည့္။ဘာစားရစားရ၊အဆင္မေျပပါဘူး။အေတြ.
အျကံုကမရွိ၊စည္းကမ္းကမရွိေတာ့၀က္သားအစိတ္သားခ်က္၊စားေကာင္းေတာ့တစ္ထိုင္တည္းကုန္လိုကုန္။ျကာေတာ့
အစားအေသာက္ဆင္းရဲလာေရာ။ဒါနဲ.အစားအေသာက္ဆင္းရဲတာမခံနိုင္တာနဲ.၊နီးစပ္ရာအိမ္တစ္အိမ္မွာထမင္း
လခေပးစားရင္းက၊ဆရာျကီးေရႊဥေဒါင္းတစ္သက္တာမွတ္တမ္းထဲကလို၊ေရးရရင္ေတာ့...ဤသို.ျဖင့္ကၽြနု္ပ္အိမ္
ေထာင္က်ေလေတာ့သည္၊ျဖစ္ရတာပါပဲ။ထမင္းလခေပးစားတဲ့အိမ္ကသူတို.သမီးအျကီးမနဲ.အိမ္ေထာင္က်ခဲ့တာ
ပါ။သူတို.အိမ္ကအခ်က္အျပဳတ္ေကာင္းတာကၽြန္ေတာ္ဟင္းေကာင္းျကိုက္တာကေတာ့၊ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို.ငယ္ငယ္က၊ဆိတ္နို.မုန္.ေတြဆိုတာ၊မစားခ်င္မွအဆံုး။အိမ္မွာငါးေသတၱာဟင္းခ်က္ရင္ထမင္း
ပန္းကန္ကိုသြန္ပစ္ျကတာဆိုေတာ့၊ကၽြန္ေတာ့သားသမီးေတြကဟင္း....အေဖကလည္းနွေျမာစရာျကီးတဲ့။ကၽြန္ေတာ့္
သားသမီးေတြထဲကသားတစ္ေယာက္ကေတာ့ကေလးရွိေသး၊ဘာဟင္းေလးဘယ္လိုခ်က္စားခ်င္လိုက္တာအေမ
ရာလို.ညည္းတတ္တယ္။ဒီေကာင္ျကီးလာရင္ထမင္းဆိုင္ပိုင္ရွင့္သမီးနဲ.ေပးစားရမွာ။ေနပေလ့ေစ။ရုပ္မလွရင္ေန
ပေလ့ေစ။စားရရင္ျပီးေရာပဲ။ဟုတ္တယ္။
(EATING=အိတင္း=စားျခင္း)
No comments:
Post a Comment
စကားလံုးေလးေတြအတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္