စာစဖတ္ကတည္းကစာမေရြးခဲ့ပါဘူး။ဆရာျကီးဒဂုန္ေရႊမွ်ားစာေတြဆိုရင္ဖတ္ျပီးရင္၊တယ္ထူးဆန္းပါလားကြယ္တို.ေအာ္
မိပါရဲ့။ဒီလိုစာမ်ိဳးေတြကိုဖန္တီးနိုင္တဲ့ဆရာျကီးကိုလဲေလးစားမိပါတယ္။ဆရာျကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ့တစ္သက္တာမွတ္တမ္းဆို
လဲတကယ္ကိုဖတ္တိုင္းမရိုးနိုင္တဲ့စာအုပ္ျကီးပါ။ဆရာမမိုးမိုးအင္းလ်ား၊ဆရာမမစႏၵာ၊ဆရာမခင္ေဆြဦး.....။ကၽြန္မဘ၀ထဲ
စာေရးဆရာေတြကခင္မင္ရင္းနွီးစြာနဲ.၀င္ေရာက္လာျကတာပါ။ကၽြန္မကလဲစာတစ္ခုျကိုက္မိရင္၊သူတို.ေရးသမွ်ကိုတတ္
နိုင္သမွ်ရွာျပီးဖတ္ေတာ့တာပါပဲ။ဆရာမ"မ၀င္းျမင့္"ရဲ့ေရျပာအိုင္မွဇာတ္လမ္းမ်ားဆိုကၽြန္မသိပ္ျကိုက္ပါတယ္။ဆရာမျကီး
လူထုေဒၚအမာရဲ့စာေတြဆိုရင္ထြက္ထားျပီးသမွ်ကို၀ယ္၀ယ္စုျဖစ္တာပါ။ဆရာမျကီးကအေရးအသားေလးေတြကသိပ္ကို
ျမန္မာဆန္လြန္းေတာ့၊ကၽြန္မျဖင့္သိပ္ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ.ဖတ္တာပါပဲ။"အျငိမ့္"ဆိုရင္ကၽြန္မတို.လူမျဖစ္ခင္ကအေျကာင္းေလး
ေတြမို.သိပ္ကိုဖတ္လို.ေကာင္းသလို၊ဗဟုသုတလဲရပါတယ္။ခုဆိုဆရာမျကီးရဲ့"ကၽြန္မေရးတဲ့သူ.ဘ၀လူထုဦးလွ"ဆိုတဲ့ေဆာင္း
ပါးေလးကိုလတိုင္းေစာင့္ဖတ္ေနမိပါတယ္။(ကၽြန္မလိုပဲစာဖတ္တာကိုခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္၊ကၽြန္မ၀တၳဳတိုေလးေတြ
တင္တင္ေပးေနမွာပါ။)စာေရးဆရာေတြရဲ့သူတို.ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ၊တခ်ိဳ.ကအခ်ိန္အျကာျကီး၊တခ်ိဳ.ကအခ်ိန္တစ္ခုအထိ၊
တစ္ခ်ိဳ.ကတစ္ဘ၀လံုး၊ကၽြန္မကိုလႊမ္းမိုးေနခဲ့ပါတယ္။ဒီထဲကမွကၽြန္မဘ၀ကိုမီးအလင္းေရာင္တစ္ခုကိုလမ္းျပေပးတဲ့စာအုပ္ျကီး
တစ္အုပ္ကိုကၽြန္မဖတ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ဒါကေတာ့"အရွင္ဦးေဃာသိတ"ေရးသားတဲ့"အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏တစ္ဘ၀သာသနာ"ဆို
တဲ့စာအုပ္ျကီးပါ။
သာသနာေတာ္ျကီးအေပၚဆရာေတာ္ျကီးထားတဲ့ေစတနာ၊စာသင္တုိက္ျကီးကိုေခတ္လဲမွီေအာင္၊၀ိနည္းေတာ္နဲ.
လဲညီေအာင္ဘယ္လိုျပဳျပင္ထားတာ(ကၽြန္မျဖင့္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ၊ဘယ္လိုျဖင့္ေရးထားသလဲဆိုတာေရးမျပတတ္ပါဘူး)
ေတြကိုဓာတ္ပံုေတြနဲ.တကြေရးသားထားတာပါ။ဆယ္စုနွစ္စာအတြက္ပိုင္းပိုင္းျပီးေရးထားတာပါ။(တကယ္တိုက္တြန္းပါတယ္၊ဖတ္
ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ျကပါ)။"ေလာကျကီးထဲမွာ၊အဖိုးအလြန္အတန္ဆံုးပုဂၢိဳလ္ျကီးတစ္ပါးကိုထုတ္ေဖာ္ေပးပါဆိုရင္၊ဘုန္းျကီးကေတာ့...
ျမတ္စြာဘုရားကိုဘဲထုတ္ျပမယ္"။ဆရာေတာ္ျကီးရဲ့စာေတြ၊တရားေတာ္ေတြေျကာင့္၊သာသနာေတာ္ကိုပိုျကည္ညိုျမတ္နိုးေလးစား
မိလာပါတယ္။အထူးသျဖင့္ဆရာေတာ္ျကီးကေက်ာင္းတိုက္ျကီးကို၊ဘယ္လိုစည္းကမ္းတက်နဲ.ထူေထာင္ထားတယ္ဆိုတာေသခ်ာ
ေရးထားေလေတာ့၊စာအုပ္ဖတ္ေနတံုးမွာေကာ၊ဖတ္ျပီးျပီးျခင္းမွာေကာ၊ျပန္ဖတ္တိုင္းမွာေကာ၊ကၽြန္မဒီေက်ာင္းတိုက္ျကီးကိုသိပ္သြား
ခ်င္ပါတယ္။ျကည္ညိဳလြန္းလို.ပါ။ဒီေတာ့ပါးပါးကိုလိုက္ပို.ပါလို.ပူဆာတာပါပဲ။ကၽြန္မအေဖကသားသမီးကိုအလိုလိုက္ေပမဲ့သိပ္စည္း
ကမ္းျကီးပါတယ္။သြားခ်င္တယ္ေျပာရင္လိုက္ပို.ေပမဲ့သူခိုင္းတာေတြကိုလုပ္နိုင္မွသာပို.ေပးတာပါ။သမီးသြားခ်င္ရင္တစ္ဘ၀သာသ
နာစာအုပ္ျကီးထဲကပါးပါးေမးခ်င္တာေမးမယ္။ေျဖနိုင္ရင္လိုက္ပို.မယ္လို.ေျပာပါတယ္။အဲ့လိုအေဖမ်ိဳးပါ။ကၽြန္မကလဲေက်ာင္းကလဲခြင့္
ယူ၊ဘယ္မွလဲမသြားေတာ့ပဲေန.ေန.ညညဒီစာအုပ္ျကီးပဲဖတ္ေနတာပါပဲ။သိပ္ကိုစြဲစြဲလန္းလန္းျဖစ္လြန္းေတာ့ညအိပ္ရင္ေတာင္စာအုပ္
ကိုမလႊတ္ခ်ထားပါဘူး။ရင္ဘတ္ေပၚမွာတင္ထားျပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာပါပဲ။နိုးတာနဲ.စာအုပ္ကိုအရင္ဖတ္တာပါပဲ။ဟဲ့မ်က္နွာသစ္ပါဦး
လို.ေျပာသူရွိမွသတိတရမ်က္နွာသစ္ပါတယ္။(၁၀)ရက္ေျမာက္ေန.မွာကၽြန္မကိုစာေမးပြဲစစ္ေတာ့ေအာင္ပါတယ္။ဒီေတာ့ပါးပါးကလိုက္
ပို.ေပးပါတယ္။
ကၽြန္မျမန္မာျပည္ကိုအလည္ျပန္သြားေတာ့ပါးပါးကကၽြန္မကိုဆရာေတာ္ျကီးတစ္ပါးဆီေခၚသြားခဲ့ပါတယ္။ပါးပါးကအျမဲတိုင္းဒီလိုပဲဆရာ
ေတာ္ျကီးေတြကိုဖူးရေအာင္ေခၚေခၚသြားတတ္ေလေတာ့၊ကၽြန္မလဲဘြဲ.ေတာ္ေတြဘာေတြမေမးမိပါဘူး။ဆရာေတာ္ျကီးတစ္ပါးဖူးရမယ္
သမီးေရဆိုသိပ္ကိုေပ်ာ္တာေပါ့။ဆရာေတာ္ျကီးေတြကိုဖူးလိုက္ရရင္၊ဆရာေတာ္ျကီးေတြရဲ့ေအးခ်မ္းမွဳေျကာင့္ကၽြန္မတို.စိတ္ထဲမွာလည္း
ေအးခ်မ္းလာတာကိုး။ဆရာေတာ္ကိုဖူးရေတာ့ဦးခ်ျပီးျကည္ညိုေနမိပါတယ္။ပါးပါးကဒါဆရာေတာ္"အရွင္ဦးေဃာသိတ"လို.ေျပာလိုက္
ေတာ့မွကၽြန္မျဖင့္၀မ္းသာလိုက္တာ။ဆရာေတာ္ျကီးနဲ.ပါးပါးကရင္နွီးေလေတာ့၊ပါးပါးကကၽြန္မတစ္ဘ၀သာသနာစာအုပ္ျကီးကိုဘယ္
ေလာက္ျမတ္နိုးေလးစားလဲဆိုတာဆရာေတာ္ျကီးကိုေလွ်ာက္ပါတယ္။ကၽြန္မကေတာ့ဆရာေတာ္ျကီးရဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုေသ
ခ်ာျကည့္ေနတာပါ။ဒီလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ.ေရးလိုက္တာ၊ဒီေလာက္မြန္ျမတ္ျပီးျကည္ညိုစရာေကာင္းတဲ့စာအုပ္ျကီးျဖစ္လာတာမ
ဟုတ္လား။ဆရာေတာ္က"မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ျကီးရဲ့တစ္ဘ၀သာသနာ"စာအုပ္ျကီးကိုလဲသူပဲေရးတာျဖစ္ေျကာင္းေျပာျပျပီးကၽြန္မကို
အဲ့ဒီစာအုပ္စြန္.လိုက္ပါတယ္။ကၽြန္မကေတာ့ဆရာေတာ့္ကို"စာေတြထပ္ေရးပါဦးဘုရား"လို.အခါေပါင္းမ်ားစြာေလွ်ာက္မိတာပါပဲ။၀မ္း
သာလြန္းတာကတေျကာင္း၊ေလးစားမိလြန္းတာေကာမို.ဘာေလွ်ာက္ရမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး။ဆရာေတာ္ကမဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ျကီး
ရဲ့တပည့္ရင္းဆိုေတာ့၊ကၽြန္မကဘုန္းဘုန္းအေျကာင္းေတြပဲေမးခ်င္ေနမိတာပါ။ကၽြန္မဒီကိုျပန္ေရာက္ျပီးတစ္နွစ္ေလာက္မွာဆရာေတာ္
ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားျပီျကားရေတာ့၊စိတ္မေကာင္းျဖစ္လိုက္ရတာ။ကၽြန္မေမးခ်င္တာေတြလဲေမးခြင့္မရလိုက္ရလို.၊မခ်င့္မရဲျဖစ္မိပါတယ္။
No comments:
Post a Comment
စကားလံုးေလးေတြအတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္