Saturday, February 23, 2008

အေျကာက္တရားမ်ား



ကၽြန္မငယ္ငယ္တံုးကတည္းကသူတို.ကိုေျကာက္ခဲ့ရတာပါ။လူျကီးေတြကလည္းေျကာက္ျကေတာ့တိုးတိုးနဲ.ေျပာေန
ျကတာပဲေတြ.ရတတ္တာကိုး။ဘာေတြေျပာတာလဲေမးျကည့္ေတာ့၊နိုင္ငံေရးတဲ့ေလ။ကၽြန္မကေတာ့"မစပ္စု"ဆိုေတာ့
နိုင္ငံေရးဆိုတာကၽြန္မအေရးပဲ၊ဘာေတြလဲေျပာျပလို.စပ္စုတာေပါ.။"ဟဲ့နိုင္ငံေရးအေျကာင္းေျပာရင္အဖမ္းခံရလိမ့္
မယ္"လို.လူျကီးေတြကျပန္ေျဖျကေတာ့ဖမ္းတယ္ဆိုတာဘာမွန္းမသိေပမဲ့၊သူတို.မ်က္နွာအမူအရာေတြကေျကာက္စ
ရာျကီး။လူျကီးေတြေတာင္ေျကာက္ရတဲ့အရာျကီးဆိုျပီး၊ကၽြန္မလဲဘာမွန္းမသိပဲကိုေျကာက္ေနတာပါပဲ။


ကၽြန္မသိထားတဲ့နိုင္ငံေရးဆိုတာ၊တကယ္ေတာ့ကၽြန္မတို.အေရးပါလားလို.၊ကၽြန္မကိုတျဖည္းျဖည္းသိလာေစတာ
ကေတာ့ကၽြန္မရဲ့ခ်စ္တတ္တဲ့စိတ္ကေလးေျကာင့္ပါ။ကၽြန္မျမန္မာျပည္ကိုသိပ္ခ်စ္ပါတယ္။ငါတို.လဲခ်စ္ျကတာပဲ
လို.ေျပာျကမွာပဲေနာ္။ကၽြန္မတို.ဘယ္လိုခ်စ္ျကမွာလဲ။ကၽြန္မတို.ကျကက္သားကိုက္ျပီး၊ငါးပိရည္နဲ.ထမင္းနပ္မမွန္
ေတာ့တဲ့။လူေတြကိုသနားစရာပဲဆိုျပီးခ်စ္ေနျကမွာလား။ျမန္မာေတြလက္ေျကာတင္းေအာင္အလုပ္မလုပ္ျကလို.၊
အလုပ္လုပ္ရင္ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္စားေနရတာပဲလို.ယံုတမ္းစကားေတြေျပာေနမွာလား။ေျပာေနျကတဲ့လူေတြ
ကလဲအမွန္တရားကိုသိျကပါတယ္။သူတို.ဘာလို.မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနျကတာလဲဆိုေတာ့သူတို.လဲေျကာက္
ျကလို.ပါ။ငါတို.မေျကာက္ဘူးေအာ္ေနတာကိုက၊ေျကာက္ေနျကတာပါ။တကယ္မေျကာက္ျကတဲ့သူေတြကဘာမွကို
မေျပာျကပဲ၊အလုပ္ေတြလုပ္ျပေနျကတာပါပဲ။

၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ၊သူတို.ရဲ့လူငယ္ဘ၀ေလးေတြကိုေထာင္ထဲမွာပဲေပးဆပ္ခဲ့ျကရတယ္။
ဒါေတြကိုကၽြန္မတို.အားလံုးသိျကပါတယ္။ကၽြန္မတို.ပညာေတြသင္ေနခ်ိန္မွာ၊လမ္းေပၚမွာလြတ္လပ္စြာလမ္းေလွ်ာက္
ေနျကခ်ိန္မွာသူတို.ကေတာ့၊ေထာင္နံရံေတြကိုပဲအေဖာ္ျပဳျပီး၊စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာစြာနဲ.ျကံ့ျကံ့ခံခဲ့ျကတယ္။အျပင္ထြက္
ခြင့္ရလာေတာ့လည္း၊သူတို.ဟာနိုင္ငံေရးလုပ္ရင္ေထာင္ထဲျပန္သြားရမယ္မွန္းသိရက္နဲ့ကို၊လုပ္တာပါပဲ။သူတို.လုပ္
ေနျကတာေတြဟာတကယ္ေတာ့ကၽြန္မတို.အားလံုးအတြက္ပါ။မသိဘူးလို.ခံျငင္းေနျကမွာလား။အဲ့ဒီလိုကိုယ္နဲ.မဆိုင္
ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့သူေတြကေကာ၊ဘာနိုင္ငံသားေတြပါလဲ။

စစ္အစိုးရယုတ္မာပံုမ်ားအရင္ကဆိုအျကားပဲရွိခဲ့တာပါ။အခုေတာ့နိုင္ငံတကာမွာ၀က္၀က္ကြဲေအာင္မီဒီယာေတြ
မွာျပျက၊ဓာတ္ပံုေတြမ်ားပလူကိုပ်ံလို.ေပါ့။နိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့လူကိုမမိလို.၊သူ.မိသားစုကိုဖမ္းတာ။ဘာစီးပြားေရးမွကို
လုပ္လို.မရေအာင္လုပ္ထားတာေတြ။ဒါေတြကိုေကာညာေနတာလို.ေျပာျကဦးမွာလား။ကိုယ့္မိသားစုဘာမွမျဖစ္ေသး
သ၍၊ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ေသးသ၍၊ကိုယ္နဲ.မဆိုင္ဘူးလို.ကၽြန္မတို.သေဘာထားေနျကမွာလား။အခုလိုျကံုေတြ.ေနျက
တဲ့သူတို.မိသားစု၀င္ေတြေနရာက၊ခဏေလာက္ကိုယ္ခ်င္းစာျကည့္ျကပါဦး။ငါ့အမမ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္..ငါ့တူကေလးမ်ား
မေအနဲ.လသားေလးမွခြဲျပီးေနခဲ့တာျမင္ရရင္..။ငါ့အကို၊ကိုမ်ားရက္ရက္စက္စက္အသတ္ခံလိုက္ရရင္..။ငါ့အေဖကို
မ်ားနွစ္ရွည္ေထာင္ထဲမွာထည့္ထားရင္.....။ငါ့သားသမီးေလးေတြကိုမ်ားငါ့ေရွ့မွာေသနတ္ဒဏ္ရာေတြနဲ.ငါေတြ.
လိုက္ရရင္.....။ငါလည္းဒီလိုတစ္ေန.မျကံုပါဘူးလို.ထင္မထားပါနဲ.။ဒီစနစ္ဆိုးေအာက္မွာေနေနရသ၍၊ခုမျကံုရေသး
ရင္ေတာင္မွ၊ကၽြန္မတို.မ်ိဳးဆက္တစ္ခုခုမွာျကံုကိုျကံုရမွာပါပဲ။ငါတို.ကတပ္မိသားစု၊အုပ္ခ်ဳပ္တာကစစ္တပ္အစိုးရ၊
ငါတို.ကအေနသာျကီးပါကြာလို.ေျပာျကမွာလား။ငါကသာစစ္သားျဖစ္ေနတာေလ။ငါေမြးလာတဲ့သား(သားေတြပဲ
ေမြးထားပါဦးေတာ့)တိုင္းကေကာစစ္သားလုပ္မွာေသခ်ာရဲ့လား။သားေတြထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ားတိုင္း
ျပည္ခ်စ္စိတ္နိုးျကားလာလို.၊ထေတာ္လွန္မွျဖင့္....။ငါေကာမျကံုရဖူးတဲ့လား။သားတိုင္းကစစ္သားလုပ္ပါျပီတဲ့.ေျမး
တိုင္းကေကာ။စစ္သားလုပ္ျကမွာလား။စစ္အာဏာရွင္အစိုးရဟာ၊စစ္ဘက္ကိုအခြင့္အေရးေပးထားေပမယ့္နည္း
နည္းေလးပါ။တပ္ခ်ဳပ္အရူးျကီးသမီးလို၊ကိုယ္ေမြးလာတဲ့သမီးကို၊ကိုယ္ကထားနိုင္မွာလား။တပ္ခ်ဳပ္အရူးျကီးေျမး
လိုေကာ၊ကိုယ့္ေျမးကေလးကိုထားနိုင္မွာလား။ကိုယ္ကိုတိုင္ကေကာတပ္ခ်ဳပ္အရူးျကီးလိုေနနိုင္မတဲ့လား။တစ္ခု
ေတာ့ေျပာပါရေစဦး။တပ္ခ်ဳပ္အရူးျကီးဆိုတာကတစ္ေခတ္မွာတစ္ေယာက္ပဲလုပ္ခြင့္ရတာေနာ္။ငါျဖစ္ေလမ်ားဆို
ျပီးစိတ္ကူးယဥ္ေနျကရင္ေတာ့............။


နင္ကစစ္တပ္မေကာင္းေျကာင္းေရးေနတာလားေမးရင္ေတာ့၊ဟုတ္ပါတယ္ေျဖရမွာပါပဲ။တစ္ကယ္ေတာ့ကၽြန္မတို.
အရြယ္ေရာက္စဥ္မွာစစ္သီခ်င္းေတြေခတ္စားေနတာပါ။"ရဲရဲေတာက္တို.ျမန္မာေတြ"ဆိုတဲ့စစ္သီခ်င္းဆ၊ိုကၽြန္မသိပ္
ျကိုက္တာေပါ့။ငယ္ငယ္ကဆိုကစားရင္ေတာင္စစ္တိုက္တမ္းကစားတာေလ။လူျကီးေတြက၈၈တုန္းကစစ္သားေတြ
ကေက်ာင္းသားေတြကိုဘယ္လိုသတ္တာ။ဦးေန၀င္းကေက်ာင္းသားသမဂၢျကီးကိုျဖိဳေတာ့၊ေက်ာင္းသားေတြဘယ္
လိုေသခဲ့ရတာ။ဘာေျပာေျပာကၽြန္မတို.ကစစ္သီခ်င္းကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ျကီးဆိုခဲ့တာပါ။တီဗီျကည့္ရင္လဲစစ္သားေတြ
ေကာင္းေျကာင္းပဲျပေလေတာ့၊ဘာသိျကမွာတံုး။ဒါေပမဲ့စစ္သားဆိုတာျပည္သူ.တပ္မေတာ္သားလို.ေခၚျကတာပါ။
ခုေတာ့ျပည္သူတရပ္လံုးကစစ္အာဏာရွင္အစိုးရေျကာင့္ဒီေလာက္ဒုကၡေရာက္ေနျကရတာကို၊ဆန္ေျမစပါးေပါ
မ်ားပါရက္နဲ.၊ထမင္းငတ္ေနျကရတာကို၊သယံဇာတေတြေပါရက္နဲ.၊အရင္ကကိုယ့္နိုင္ငံမွာလာအလုပ္လုပ္ခဲ့ျက
ရတဲ့တိုင္းျပည္ေတြမွာအလုပ္လုပ္ေနရတာေတြကိုျမင္ေန၊သိေနျကရမွာပါ။တခ်ိန္တည္းမွာပဲကိုယ့္ရဲ့အရာရွိေတြ၊
သူ.ထက္အရာရွိသူေတြ၊သူ.ထက္..သူ.ထက္အရာေရာက္သူေတြရဲ့ဘ၀နဲ.ကိုယ့္ျပည္သူေတြရဲ့ဘ၀ကြာျခားေနျက
တာေတြကိုေတြ.ျကရမွာပါ။


တပ္္ခ်ဳပ္အရူးျကီးသမီးရဲ့ျကီးက်ယ္ခန္းနားတဲ့မဂၤလာေဆာင္ျကီးကိုျကည့္ျပီးငါတို.အမျကီးခမ္းခမ္းနားနားမဂၤလာ
ေဆာင္တယ္ေဟ့လို.ေတြးထားနိုင္ရင္၊ထိုင္းလို၊မေလးရွားလိုေနရာမွာကိုယ့္မိသားစု၀မ္းေရးအတြက္၊အလုပ္လုပ္
ရင္းအသတ္ခံရ၊အနိုင္က်င့္ခံရတဲ့မိန္းခေလးေတြကိုေကာငါ့အမ၊ညီမမ်ားအနိုင္က်င့္ခံရေလျခင္းလို.ေတြးမိျကရဲ့လား။
ငါတို.ဟာျပည္သူ.တပ္မေတာ္သားေတြမဟုတ္ေတာ့ပဲ၊လူတစ္စုရဲ့လက္ကိုင္တုတ္ဘ၀ကိုေရာက္ေနရေလျခင္းလို.
ေကာကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိထားမိျကရဲ့လား။ကၽြန္မတို.လိုတခ်ိန္ကစစ္သီခ်င္းကိုေအာ္ဆို၊စစ္သားဆိုရင္ေလးစားတဲ့
ျပည္သူေတြဟာကိုယ့္ကိုေတြ.ရင္၊လူရိုင္းတစ္ေယာက္လိုျကည့္ေနတာ၊ရြံရွာမုန္းတီးေနျကတာေတြကိုတကယ္ပဲ
အေရထူထူနဲ.မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနနိုင္ျကလား။ကိုယ္ကေနနိုင္တယ္ဆိုရင္လဲေနျကပါ။ေျကာက္ရင္လဲေျကာက္
ျကပါ။ဒါေပမဲ့တျခားလူေတြကဘာလူမ်ိဳးလဲေမးရင္ေတာ့၊ျမန္မာလို.မေျပာလိုက္ျကပါနဲ.ေနာ္။ရွက္စရာျကီး။"သခင္
မ်ိဳးေဟ့တို.ဗမာ"ဆိုတာပဲရွိတာရယ္။


ငါတို.ကေသနတ္ကိုင္ျပီးထပစ္ရမွာလား၊နင္ကေကာဘယ္ေလာက္သတၱိရွိလို.လဲေမးရင္၊ကၽြန္မကေျဖရပါလိမ့္မယ္။
လူသတ္ရဲေလာက္ေအာင္ေတာ့ကၽြန္မလဲသတၱိမရွိပါဘူး။တကယ္ေျပာတာပါ။နိုင္ငံေရးမလုပ္ရဲေလာက္ေအာင္
ေတာ့မေျကာက္ပါဘူး။အဖမ္းခံရမွာလဲမေျကာက္ပါဘူး။အဆိုးဆံုး...ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္တဲ့ျမန္မာျပည္ကိုမျပန္ပဲေနရ
မွာလဲမေျကာက္ပါဘူး။သိပ္ခ်စ္တဲ့မိသားစုကိုလဲခြဲရမွာမေျကာက္ပါဘူး။ကၽြန္မတို.ကဘာကိုေျကာက္ေနရမွာလဲ။
ဘာအတြက္ေျကာက္ေနရမွာလဲ။နိုင္ငံေရးလုပ္လို.နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအမိေျမ၊မိသားစုနဲ.ေ၀းေနရျပီး၊အေဖေသလို.
မွမျပန္နိုင္၊အေမေနမေကာင္းလို.မွျပဳစုခြင့္မရတဲ့၊နိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနျကတဲ့နိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားသူေတြ၊ေသတဲ့
လူကေသ၊အဖမ္းခံရသူကအဖမ္းခံရ၊နွစ္ရွည္ေထာင္ခ်ခံရသူကေထာင္ထဲမွာေရာက္ေနတာေတာင္မွ၊ရဲရဲေတာက္
လွဳပ္ရွားေနျကတဲ့ျပည္တြင္းကလွဳပ္ရွားေနျကသူေတြဟာကၽြန္မတို.ရဲ့သူရဲေကာင္းေတြပါ။နိုင္ငံေရးအျမင္ေတြရွိ
လာေအာင္၊အမ်ိဳးသားစိတ္ဓာတ္ေတြနိုးျကားလာေအာင္၊စာေလးနဲ.ပဲျဖစ္ျဖစ္၊သတင္းစကားေလးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ေျပာျပ
ျက၊ကုိယ္တိုင္ပါ၀င္လွဳပ္ရွားေနျကသူေတြအားလံုးဟာ၊နိုင္ငံခ်စ္ျကသူေတြပါ။

သမိုင္းဆိုတာသူမ်ားကေရးေပးလို.မရပါဘူး။ကိုယ့္သမိုင္းကိုကိုယ္ပဲေရးျကတာပါ။တခ်ိန္မွာစစ္အာဏာရွင္အစိုးရ
ယုတ္မာပံုဟာသမိုင္းေတြပါ။တကယ္လို.ကၽြန္မရဲ့သားသမီး၊ေျမးျမစ္ေတြကဒီသမိုင္းေျကာင္းကိုေမးလို.ကၽြန္မကမ်ား
ေျပာျပတဲ့အခ်ိန္ျကရင္.....။သူတို.ကမ်ားေမးျကရင္.....။ေမေမကဒီတံုးဘယ္မွာမ်ားပါ၀င္ခဲ့သလဲေမးခဲ့ရင္...။
ဖြားဖြားကဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲမ်ားေမးခဲ့ရင္....။ငါေတာ့ကြာ..ဒီတံုးကေျကာက္လို.ဘာမွေတာင္မလုပ္ခဲ့ရပါဘူးလို.
မ်က္နွာငယ္ငယ္နဲ.ေျဖရတဲ့ဘ၀ကိုဘယ္ေတာ့မွ၊မေရာက္ေစရဘူး။မျဖစ္ေစရဘူး။ကၽြန္မေသသြားခဲ့ျပီးရင္လည္း
ကၽြန္မရဲ့သားသမီးေျမးျမစ္ဟာကၽြန္မေျကာင့္သူတို.သမိုင္းမွာအစြန္းအထင္းမျဖစ္ေစရဘူး။စားခဲ့တဲ့ထမင္းအတြက္၊
ေနခဲ့ရတဲ့အရိပ္တစ္ခုအတြက္ကၽြန္မဟာနိုင္ငံကိုခ်စ္တဲ့၊လူမ်ိဳးကိုသစၥာရွိတဲ့၊အမွန္တရားကိုျမတ္နိုးတဲ့ျမန္မာျပည္
သူတစ္ေယာက္ဘ၀ကိုခံယူမယ္။ဒီ.အတြက္....ကဲ...ေျပာျကပါဦး.......ကၽြန္မတို.ကဘာကိုေျကာက္ေနရမွာလဲ။

No comments:

Post a Comment

စကားလံုးေလးေတြအတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္